خوشه ها که می رسند
ساقه ها
دست ات را
می گیرند
که برقصی
باد که می وزد
پرنده به
پرواز در می آید
تا تو بخوانی
دریا
ماسه ها را
در آغوش می کشد
تا عاشق شوی
آفتاب
به خانه ات
می آید
که بخندی
زن!
مادرِ جهان
پنجره را بازکن
تا
خوشه ها
باد
پرنده
دریا و آفتاب
هر روز
با تو
بیدار شوند!
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
