انت عمری

در سوگ و به
یاد بچه محل
عدنان غریفی

یک جهان غبار
بردیده وُ ندیدنِ
طنازیِ آفتاب
یادش بخیر آن روزها
چه کودکانه
در پیِ زلالِ نور
شرجی را
در حبانه های سادگی
کاسه
کاسه
جرعه ی آبی
تا بلندای خنده بالا می رفتیم
و
در عمقِ تنهایی
برایِ ماهیان کارون
و
بَلَم های بی سرنشین
از "ام کلثوم"
می خواندیم
و
می خواندیم
"انت عمری"
آه
از پسِ آن سالها
هنوز با من
خورجینی از آن غبارها
در سرای سینه
و
همچنان
قطره
قطره
می نوشم
خیالِ آن رویا را
یادش بخیر
یادش بخیر

08/05/2023
رسول کمال

این شعر را با صدای شاعر بشنوید