می‌گردد و می‌گردم:

دروازه بان ِ ناشی ِ عمرم را ،
یارای دفع ِ ضربات ِ خطِّ حمله ی زمان نبود!
فُرواردهای زمان
سریع ، پرتوان، با تجربه ،
خطِّ دفاعی ِ عمر من ،
مَلَنگ، شنگول ، لول ، نا ملول.
یاران زمان
-این تازنده ی شتابنده-
همواره در محوطه ی شش قدمِ من
بی آنکه مرتکب آفساید شوند
حاضرند،
به تصوّرکمتر از ثانیه
تور ِ دروازه ی تیم مرا
به توپ می بندند
ومن،
همچنان در کار تاختَم!
خطّ حمله ی من
-این کوتوله های بی بُخار-
اگر به خودم گُل نَرَنَند ، شاهکار کرده اند!
داور ِ این بازی ،
کوچکترین خطای مرا سووووووووت میزند
تنه ها، پشتِ پا های نا ورزشکارانه و
همه ی نا جوانمردی های زمان را ،امّا
نا دیده میگیرد!
شور بختی آنکه در این بازی یک حذفی
نه وقت اضافی هست
و نه فرصتِ پنالتی
مانده ام من و این که:
"چون دوست دشمن است، شکایت کجا برم*"
نتیجه ی بازی تا اینک ،
هفتاد به صفر،
به نفع زمان..
احمقانه میگویم، باشه نوبتِ مام میشه...

***********************************************

*مصراع از غزل ِ سعدی است ،بگذار تا مقابل روی تو بگذریم
یکشنبه 9 آوریل 2023