با تاسف عميق، از درگذشت آقای سهراب اسدیان اطلاع يافتيم. ايشان به عنوان عضوی برجسته از خانواده بزرگ اسديان، پدرِ زنده ياد سیامک اسدیان (اسکندر) و برادرِ زنده يادان توکل و نورالله اسدیان، در هر دو رژیم گذشته و کنونی مصائب فراوانی را متحمل شد.
مبارزه پسرِ او (سيامک جوان) در گروه دکتر هوشنگ اعظمی و روی آوری به زندگی مخفی در زمان شاه و سپس جانباختن در يک درگيری با سرکوبگران رژيم جمهوری اسلامی در سال ١٣٦٠؛ زندان، شکنجه و سرانجام اعدام دو برادرش توکل و نورالله در همان سال و همچنين جانباختن زهرا بهکیش (اشرف) همسر سيامک در سال ١٣٦٢، نمودی بارز از تمامی رنج و مصائب تحميل شده بر سهراب اسديان و تمامی خانواده و اطرافيان او بوده و می باشد.
ما با گراميداشت ياد و خاطره سهراب اسديان، با احترام به زندگی پراز درد و رنج اين انسان شريف و والا، مقاوم و معتمد مردم، شريک اندوه خانواده بزرگ او هستيم و مراتب تسليت صميمانه خود را نثار آنها و همچنين مردم آزاده لرستان می داريم. مردمی که با حضور انبوه و صميمی خويش در مراسم خاکسپاری باشکوه آقای سهراب اسديان در روستای "قله رحيم"، نام و ياد تمامی عزيزان جان‌باخته را زنده نگاه داشته و نشان دادند نه تنها از "پدرسهراب" و زندگی او قدردانی می کنند بلکه با برافراشتن تصاوير جانباختگان، فداکاری آنها را از ياد نبرده و نخواهند برد.
نام سهراب اسديان ماندگار و ياد عزيزشان جاودانه باد!
کميته مرکزی
سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران
١١ فروردين ١٤٠٢ – ٣١ مارس ٢٠٢٣
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
