درمان

اشک مرا بنوش که درمان درد هاست
جز درد من، که ازین گونه‌ها جداست

خاموش و نرم می‌‌خزد از پا درون من
تا سر که می‌‌رسد، هم سان اژدهاست

تلخ است چون هلاهل و شیرین بسان قند
هم التیام درد و خودش نیز ابتلاست

با من عجین ز زمان‌های دور دست
با من ایاق همچو رفیقان با وفاست

همزاد زندگی ست، که بی‌ درد مُردگی ست
این قصه ی حیات، چه لبریز رنج هاست

یک روز اگر تو قصه شنیدی بدون درد
پایان درد نیست که پایان قصه هاست

استکهلم
۲۲ ژوئیه ۲۰۱۶