بایاد بزرگ شاعر آزاده ایران زمین"سیمین بانو بهبهانی
چه زیباست زن بودن
شب راشکستن
و به انتظارروز، زندگی را پیمودن
چه زیباست زن بودن
دردنیای بی عدالتی ها
از عدالت دم زدن
بی آنکه با عشق بیگانه بودن.
چه زیباست زن بودن
با ساده گیها و پیچیدگی خود،
هر دم شگفتی آفریدن!
پدیده ها را با شک نگریستن
وفصلها را در خود حمل کردن:
گاه با طراوت مانندبهارند!
گاه آفتابی، با گرما وعطش می آیند!
گاه آسمان گرفته ومه زده
و برگ ریزان خود را مرور می کنند
وگاه سفید و برفی وپاکند
واز حادثه ها نمی هراسند!
چه زیباست زن بودن
جهان را زیبا دیدن
از خود مایه گذاشتن.
وابستگی را به هیچ گرفتن
وزنانگی خودرا شرم تاریخی نپنداشتن
چه زیباست زن بودن
از زیبایی دم زدن.
درسینه اش دو قمری بی طاقت
را تکیه گاه یار کردن!
به جهان نیم رخی نشان دادن
تا نیم رخ یار رادر آئینه دل دیدن.
چه زیباست زن بودن!
امیر کراب
