|
|
|
|
کشتن «محسن شکاری» در تهران و امروز به دار آویختن «مجیدرضا رهنورد» اسیری دیگر در مشهد، شروع قتل‌های پیاپی ست برای ایجاد «خوف».
یک نگاه حتی کوتاه، اما شرافتمندانه به رویکرد رژیم حاکم بر ایران؛ یعنی کشتار، آدم ربایی و دستگیری‌های چندین هزار نفره و رفتار آنان در مقابل تظاهرات صلح آمیز، دادن مواد روان گردان به ماموران سرکوب، و احکام قتل قوه قضاییه علیه اسرای زندانی، عدم پاسخگویی مطلق آنان به مردم، وکلا، مجامع و شخصیتهای بین‌المللی، جای هیچ تردیدی نمی‌گذارد که این رویکرد داعشی و سرکوب های رژیم اسلامی حاکم بر ایران، ماهیتی فاشیستی دارد و اگر واکنشی سریع، وسیع و فعال و موثر در مقابل آن در ایران و در همه‌ی کشورها شکل نگیرد و عمل نکند، این اوباش داعشی مسلک تا دندان مسلح، بدون هیچ هراسی ، دست به جنایات باز هم بیشتر و مهلک تری خواهند زد. راه توقف این کشتارها در نخستین قدم این است که؛ همه‌ی مردم به خیابان بیایند و «راهپیمایی سکوت» شان را که قطعا «سرشار از سخنان ناگفته است» به جنبشی عمومی و مداوم تبدیل کنند. و در خارج از کشور؟ بزرگ‌ترین اهرم در خارج از کشور ابر رسانه ها هستند. اینان اگر واقعا قصد افشاگری موثر دارند: - نخست، در عموم برنامه های تلویزیونی خود؛ از جمله در برنامه های «چشم انداز» ایران انترناسیونال و «صفحه‌ی آخر» صدای آمریکا و ۶۰ دقیقه‌ی بی‌بی‌سی (که هر سه برنامه‌ای پر بیننده‌اند) ازمتفکرین و متخصصین و مقامات مسئول دول خارجی، دعوت به عمل آورند که در مناظره ها و در توضیح این واقعیت هولناک، و ضرورت و اهمیت واکنش سریع و موثر در مقیاس جهانی و ساز و کار آن، اظهار نظر کنند، و تلاش شود به اجماعی کارساز و اقداماتی موثر بدل شود. و همزمان، اپوزیسیون خارج از کشور، تمام توش و توانش را در جهت جلب افکار عمومی نسبت به آنچه که در ایران می‌گذرد و این اقدامات جنایتکارانه بکار انداخته، و با توضیح مکفی مواضع سازشکارانه‌ی دول خارجی را در مقابل رژیم جنایتکار ایران افشا کند و تمام مدیایی که خودشان را صدای اپوزیسیون ایران می‌دانند، برنامه‌هایشان را بر محور این سرکوب و کشتارهای مطلقا غیرقانونی و هولناک متمرکز کنند. تک تک آحاد اپوزیسیون در خارج از کشور، می‌توانند در و دیوار تمام شهرهای محل زندگی خود را پر از شعار و پوستر علیه جانیان رژیم ایران کرده و توجه جهانیان را به این اسیرکشی بی‌شرف‌های داعشی حاکم در ایران و عدم واکنش جدی غرب، جلب کنند. این شاید تنها کاری باشد که می‌تواند توسط هر کدام از ما عملی شود و تاثیر گذار نیز خواهد بود. و کاری مشکل: پیدا کردن متخصصینی که بتوانند؛ همزمانی ارتباط منطقی بین تظاهرات و اعتصابات و همبستگی سه روزه ی ۱۴ ، ۱۵ و ۱۶ آذر را با سخنان یک مقام امنیتی اسراییلی و برخی مقامات امریکایی، و نایاکی‌ها که همصدا گفتند: «این تظاهرات و اعتصابات نمی‌توانند رژیم را سرنگون کنند و شاید در سال‌های آینده مشکل ساز شوند» توضیح دهند؛ آیا این محصول وحشت اسراییل و امریکا از این جنبش بنیان کن است؟، چرا که اگر آخوندها بروند، ایشان دیگر هرگز نمی‌توانند اینچنین سودهای کلانی را از بازار فروش سلاح و خرید و فروش در بازار سیاه نفت و لاغیر ببرند. و دنیا را سی سال منتر روابط پشت پرده شان با آخوندها کنند؟! و آیا این پیام‌ها تاثیری در تسریع روند این کشتارها نداشته است و پاسخی به ایشان و «نگرانی های غرب» نیست؟ عباس هاشمی ۱۲ دسامبر ۲۰۲۲ نظر شما؟
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد |
|
