اقای خامنه ای و پوتین

امروز روز مبعث پیامبر اسلام است.اقای خامنه ای به عنوان نماینده خود خوانده ویژه پیامبر اسلام ،مسایل روز جهانی را با برداشت های خاص خود مورد ارزیابی قرار داد.

ایشان در رابطه با حمله روسیه اقای پوتین به یک کشور مستقل و عضو سازمان ملل متحداظهار داشتند که عامل انگیزنده این جنایت ها ،نهادها و سیاست های غرب به رهبری امریکا می باشد همان تحلیلی که اقای پوتین و سیاستمداران اطراف او تبلیغ می کنند.
اما اینهمه علاقه اقای خامنه ای به اقای پوتین و همسویی او در سیاست های داخلی و خارجی او از چه رو است.

به باور من وجوه مشترک اقای خامنه ای و پوتین در باور نداشتن هر دوی این حاکمان به آزادی های شهروندی مردمان زیر سلطه خود می باشد .

اقای خامنه ای از میان قرایت های مختلف از کلیت اسلام و احکام آن و رابطه انسان و خدا ،غیر دموکراتیک ترین انرا انتخاب کرده است.او اسلام تکلیفمدار را بهترین برداشت برای جامعه زیر سلطه حکومتگران اسلامی میداند که با توسل به اصل ولایت مطلقه فقیه ،جامعه را به مرحله خفگی سیاسی وارد کرده است.

روی دیگر این تفکر مخالفت با هر ابزار و انگیزه ای برای رهایی انسان از زیر یوغ حکومتگران اسلامی از جمله انتخابات آزاد و بدون فیلتر شورای نگهبان می‌باشد .

اقای خامنه ای انتخاباتی را که به برکشیدن افرادی منتهی شود که به آزادی های شهروندان باور داشته باشند، انتخاباتی ساختگی و ساخته و پرداخته دشمنان اسلام و نشانی از مشت آهنین با روکش مخملی می داند، از همین رو نیز انتخابات سالیان اخیر را که به تشکیل دولتی با نگاه های هر چند مختصر به ارزش‌های جهان آزاد در ایران و در اکراین انجامید ،انرا همچون اقای پوتین با دخالت عوامل غربی معرفی می کند.

اقای پوتین هم نگاهی مشابه اقای خامنه ای دارد.او انتخابات با آرا،۹۹ درصدی برای خود را نماد بارز یک انتخابات آزاد ،رقابتی و منصفانه می داند.

او همچون اقای خامنه ای رقابت آزاد را این طور می پندارد که رقیب در زندان باشد و خود تنها گل مرداب انتخابات با نتیجه ۹۹درصدی باشد.

اشتراک در شیوه های رفتاری اقای خامنه ای با اقای پوتین، مامور سابق کا گ ب شوروی از یک فلسفه واحد با دو منشا متفاوت، یکی اسلام تکلیفمدار و دیگری قرایت خاص کلیسای ارتودوکس برای تفویض قدرت به یک فرد برای نجات جامعه نشات می گیرد.

که هر دو معتقد هستند افراد جامعه شایستگی انتخاب سرنوشت خود را ندارند،صلاحیت استفاده از آزادی بیان را ندارند و هردو خود را موظف می دانند که افراد جامعه زیر سلطه خود را به بهشت یکی پس از مرگ و دیگری در بهشت موعود این دنیایی بفرستند.