بیادآر
ما هم در انقلاب
"سرود شادی" میخواندیم
وقتی تندیسها فرومیافتاد,
زندانها گشوده میشد
و یکدیگر را در آغوش میگرفتیم.
افسوس, جرقههای آن شادی
"شهر نو" را سوزاند,
"جنگ مقدس" را برافروخت
و جوخههای تیرباران را برافراشت.
با این همه, دوست من,
ما سزاوار آزادی هستیم!
بگذار "سرود شادی" را از سر بگیریم
و شادآباد خود را با هم بسازیم.
هفتم دسامبر دوهزاروبیست
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد