کارگران شمعی که از هر دو طرف میسوزند

گزارشی از منوچهر کارگر پتروشیمی مهر در فاز دو پتروشیمی منطقه ویژه عسلویه

"کارگران شمعی که از هر دو طرف میسوزند"

کارگرانی که به جای آسمان آبی سقفی از ساندویچ پَنِل ، گِرِیتینگ ، تخته ، بست و لوله در محیطی کاملاً امنیتی و نابرابر به دور از خانواده ، مشغول در شرکت هایی که نه ساعت کاری مناسب با سلامت آنها و نه حتی با قوانین سازمان جهانی کار دارند .
پیمانکاران و کارفرمایانی که به دنبال کارگران و نیروهای ارزان قیمت و سازمان نیافته هستند.
با ساعت های کاری روزانه بیش از ۸ ساعت که عیناً مشاهده گردیده که به روزی ۱۷ ساعت کاری نیز میرسد .
کارگرانی که اگر بیش از توان خود و نظر کارفرما کار نکنند تسویه خواهند شد. شرکت هایی که بدون هیچ ایده جدیدی که منافع کارگر در آن در نظر گرفته شود و فقط جهت استثمار بیشتر نیروی کار و کارگر جهت پیشبرد اهداف سرمایه داری خود بر چپاول سلامتی و روح روان طبقه کارگر نهادینه شده اند.
اکنون به سمتی رفته‌ایم که در خیلی از کارها نتیجه مهم‌تر از وسیله شده در حالیکه در مجموع، کارگر تعهدی به نتیجه ندارد.
به عبارتی دیگر در وضعیت عادی کارگر موظف است در زمان مشخصی کار کند و بعد کار تعطیل می‌شود و چنانچه کارگر نتوانست کار را در همان زمان مشخص انجام دهد، به روز بعد محول می‌شود.
در واقع کار از جنس کارگری است ولی از ماهیت کارهای مقاطعه کاری که باید نتیجه را محقق کرد استفاده می‌شود.
متاسفانه در صنعت هدف جایگزین وسیله شده و این وضعیت استثمار هرچه بیشتر نیروی کار را با خود به همراه دارد کارگرانی که به استثمار محض و مطلق کشیده شده اند.
https://t.me/shoranaft
@Shoratamas