|
|
|
|
مرا
کشتند در خانه ای بی سقف وُ دیوار و نه شرمی از نگاهِ آفتاب وُ ماه وُ ستاره دشنه ی سُرخشان دسته ای سبز و کلامِ الله نقشی سیاه تر از مرگ بر پیشانی و من همه تن پوشم آوازِ شعری بر کلبه ی خاموشِ زنجیریان کدام خدای را سوگندی کنم که نبود سپید تر از آوازم عاشقانه غزلی که خواند در گوشِ باد که نه عصایِ موسی وُ نه دمِ مسیحایی همه فریادم بوسه ی عشقی بر زمین نه بارانِ معجزتی هزاران ساله آه چه بگویم از دشنه ی سُرخشان و کلامی که مرگم را گواراتر کرد از قطره آبی برگلوی دروغِ شهید کربلا 26/12/2021 رسول کمال این شعر را با صدای شاعر این جا گوش کنید نظر شما؟
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد |
|
