logo





به مناسبت بيست و يکمين سالگرد قتل عام زندانيان سياسي به دست رژيم اسلامی

جناياتی که هيچگاه فراموش نمی‌شود!

کميته مرکزی سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران

دوشنبه ۹ شهريور ۱۳۸۸ - ۳۱ اوت ۲۰۰۹

افشاي شمه‌اي از شکنجه‌ها و جنايت‌هاي حکومت اسلامي در مورد عده‌اي از بازداشت‌شدگان تظاهرات حق‌طلبانه و آزاديخواهانه مردم در ماه هاي اخير، داغ دردمندان، بازماندگان و همه آزاديخواهان را تازه کرده است. هر روز به يمن حساسيت و پيگيري خانواده‌ها، نهادهاي مدني و سياسي و رسانه‌هاي مستقل، گوشه‌اي ديگر از وحشيگري‌ها و تبهکاري‌هاي حکومتگران در زندان‌هاي پنهان و آشکار، ا زکهريزک تا اوين، برملا مي‌شود. چنان که برخي از عناصر و وابستگان حکومتي نيز ناگزير به اذعان به بخشي از اين اتفاقات مي‌شوند.
جنايت‌هايي که در ايام اخير فاش شده و مي‌شوند، در واقع، آخرين نمونه‌ها و نشانه‌ها از رشته جنايات دهشتناکي است که کارنامه استبداد مذهبي حاکم، در طول حيات شوم سي‌ساله‌اش، را انباشته ساخته است. رژيم جنايت‌پيشه جمهوري اسلامي، از همان اوان استقرار خويش چوبه‌هاي دار را برپا کرده، شکنجه‌ها را گسترش داده، اعدام‌هاي خياباني را مرتکب شده، قتل‌هاي زنجيره‌اي مخالفان و معترضان را سازماندهي کرده، و ..... در اين ميان، آنچه که به درستي از سوي بازماندگان، نهادهاي مدافع حقوق بشر و اپوزيسيون دموکرات و چپ، «فاجعه ملي» و جنايتي بزرگ عليه بشريت ناميده شده است، کشتار دست جمعي زندانيان سياسي در تابستان سال 1367 است.
در آن تابستان خونبار، به فرمان شخص خميني و بر پايه طرحي از قبل تدارک شده، هزاران تن از زندانيان سياسي که به جرم دفاع از آرمان‌ها و عقايد خويش در بيدادگاه‌هاي خود رژيم محکوم به حبس شده بودند و در حال گذراندن دوران حبس بودند و يا حتي دوره محکوميت‌شان سپري گشته بود، به جوخه‌هاي مرگ سپرده شدند. رژيم حاکم در پي پايان جنگ ويرانگر هشت ساله، درصدد «حل مسئله زندان» و يا تخليه و «جارو کردن» زندان‌ها بود، و ميراٍث‌خواران خميني هم مي‌خواستند که در زمان حيات «امام»شان، اين کار را به انجام رسانند. طرح اين جنايت بزرگ و بي‌سابقه، در تابستان 67، مرحله به مرحله به اجرا گذاشته شد. پس از قطع ملاقات‌ها و هرگونه ارتباط با بيرون از زندان، بعد از جلسات کوتاه سوال و جواب چند دقيقه‌اي در برابر «هيات مرگ»، زندانياني که بنا به تشخيص اين هيات «سرموضع» شناخته مي‌شدند، همگي به بيرحمانه‌ترين شکلي اعدام شدند. بسياري از آنها، به صورت جمعي، در مکان‌هاي ناشناس به خاک سپرده شدند و خاک «خاوران» هم که جان شريف تعدادي از اين جانباختگان را در برگرفته است، تنها در اثر پيگيري و همت خانواده‌هاي اعدام شدگان کشف و آشکار شده است.
با گذشت بيش از دو دهه از اين جنايت هولناک، پرونده آن همچنان گشوده است: هنوز ابعاد کامل اين فاجعه بزرگ، نام و نشان همه جانباختگان در آن مقطع روشن نيست، گورهاي دستجمعي بسياري هنوز ناشناخته مانده و آرامگاه قربانيان نامعلوم است، هنوز ناگفته‌هاي زيادي درباره چگونگي سازماندهي و اجراي اين جنايت دهشتناک وجود دارد. گذشته از اينها، هنوز بسياري از طراحان، آمران و عاملان اين کشتار وسيع، در رده‌هاي مختلف حکومتي، باز هم مصدر کارند و جنايت‌هاي ديگري را نيز مرتکب مي‌شوند. اينان با حمايت و هدايت رهبر رژيم، در پي سرکارآمدن دولت امنيتي- نظامي احمدي نژاد، دست بازتري هم براي ارتکاب جنايت و سرکوبگري يافته‌اند. اينان حتي به رذيلانه‌ترين شيوه‌ها مي‌کوشند که از حضور خانواده‌هاي بازماندگان بر خاک عزيزانشان جلوگيري کرده و خاوران، اين سند آشکار جنايت رژيم، را نيز تخريب کنند.
اما بر خلاف تصورات گردانندگان رژيم، اين جنايات هيچ گاه از خاطره‌ها محو نخواهد شد. بذرهايي که اين اعدام‌شدگان، با نثار هستي خويش در راه آزادي و عدالت، برخاک اين سرزمين پاشيده‌اند، سرانجام بارور خواهد شد. بازماندگان و ياران آنان و همه آزاديخواهان، روشن شدن حقايق و اجراي عدالت در مورد اين جنايت بزرگ و ديگر جنايات و سرکوبگري‌هاي حکومت اسلامي را پي گرفته و از پاي نخواهند نشست. همان طور که برآمد اخير جنبش دمکراتيک و آزاديخواهانه مردم در ماه‌هاي گذشته نيز گواهي مي‌دهد، به رغم همه فشارها و صدمات، مبارزات حق‌طلبانه و آزاديخواهانه توده‌هاي مردم، در اشکال گوناگون ادامه خواهد يافت. اين مبارزات با برچيدن بساط ننگين اين حاکميت سياه و استقرار نظامي لائيک ودموکراتيک و مبتني بر عدالت اجتماعي، نقطه پاياني بر اين رشته طولاني ستمگري و جنايت خواهد نهاد.
در بيست و يکمين سالگرد کشتار زندانيان سياسي، ياد و نام اين جانباختگان راه آزادي و عدالت را باري ديگر گرامي مي‌داريم. با اعلام همدردي و همبستگي با خانواده‌هاي داغدار، فرزندان، همسران، پدران ومادران اعدام‌شدگان سال 1367 و ديگر جانباختگان اين راه، از تلاش‌ها و پيکارهاي مستمر آنان براي پيگيري پرونده‌هاي جنايات رژيم اسلامي و دادخواهي و تحقق عدالت، کاملا حمايت مي‌کنيم. تلاش در اين مسير، جزئي جدائي ناپذير از مبارزات مردم براي آزادي و استقرار دمکراسي و عدالت در ايران است که ما نيز به سهم خود براي آن ميکوشيم.

کميته مرکزي سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران
۸ شهريور ۱۳۸۸ - ۳۰ اوت ۲۰۰۹

نظر شما؟

نام:

پست الکترونیک(اختياری):

عنوان:

نظر:
codeimgکد روی تصویررا اينجا وارد کنيد:

نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد