درنخستین روز ماه مه ٢٠٢١، با به خيابان آمدن تمامی اقشار زحمتکش جامعه (کارگران، آموزگاران، پرستاران، بازنششتگان، مالباختگان، زنان، جوانان و...) براى گرامي داشت روز كارگر، اين روز تاريخى را به روز اعتراضات گسترده تبديل کنيم.
در اين روز، كارگران به همراه ديگر اقشار زحمتکش از درون اسارت گاه بزرگ نظام فاشيستى مذهبى، اعتراض به استثمار و استبداد را فرياد خواهند زد. اين اعتراض به گرسنگی و دستمزدهای زير خط فقر است، به زجرکش کردن زندانيان سياسی اعم از کارگران، زنان.و جوانان، و نیز به اعدام در زندان هايی است که آمار دقيقى از شمار آنها در دست نيست. اين اعتراض به رژيمى است كه کمترين تزريق واكسن كوويد-۱۹ را در جهان انجام داده است و بيشترين مبتلايان بسترى در بيمارستانها را دارد که بسياری از انها جان خود را از دست داده اند.
درطول اين ۴٢ سال، رژيم اسلامی ايران، برای تحکيم مواضع قدرتش هميشه، دست به سرکوب و پايمال كردن حقوق همه اقشار و اقوام گوناگون زده و زير پا نهادن حقوق زنان با حيات ننگين اش عجين شده است.
رژيم با ايجاد شوراهای قلابى اسلامی در کارخانه ها، ادارات، مدارس و دانشگاه ها، شوراها و نهادهای واقعی مردمی را با دستگيری فعالين از محتوای واقعى تهی ساخته و هرگونه اعتراض در کوچکترين شکل را سرکوب می کند.
حال بعد از ۴٢ سال بخوبی روشن شده است که منظور از حفظ نظام و اعمال قدرت سياسی فقط و فقط برای ثروت اندوزی شبکه هزار فاميل حاکم در اين كشور بوده است. گردآوری این ثروت با تحميل گرسنگی، فقر، بيکاری و سقوط موقعيت اقتصادی- اجتماعی اکثريت مزد بگيران که محروم از تامين اجتماعی برای داشتن حداقل شرايط بقا هستند، ميسر شده است.
کارگران، کشاورزان، بيکاران، بازنشستگان، کادرهای درمانی، آموزگاران، دانشجويان، دانش آموزان، سربازان، زنان، اقليتهای جنسی یا مذهبی، حاميان محيط زيست، اقوام تحت ستم و مهاجرين همگی به مبارزه صنفی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روی آورده اند. اين مبارزه ادامه خواهد داشت و به فروپاشی رژيم و سرنگونی آن ختم خواهد شد.
بی برنامگی برای کنترل ويروس كرونا و وجود آلاینده هاى مازوت و موشک و ارتعاشات و پارازيت ها ازيك طرف و بی آبی و بی گازی و بی برقی و صدها مشکل ديگر نه فقط بخاطر تصدی مديران بي کفايت، که بدليل وجود رژيمى است که عقل را نکوهش و علم را نفی میکند. بخطر انداختن جان هزاران نفر با ممنوع کردن استفاده از واکسن کرونا، عمق فاجعه اعمال شده از طرف حاکميتی است که جان انسانها را بی ارزش ميشمارد.
بدون شك رژيم سركوبگر با اقتصاد بيمار و فاسد و با وضعيتى كه براى كارگران بوجود آورده است در ضعيف ترين موقعيت از نظر توليد در كارخانجات قرار دارد. طبق خبرهائ موثق بيشتر کارخانه ها در حال ورشكستگي و صاحبان آنها در حال خارج کردن سرمايه ها از كشورند و رژيم در حال فروپاشی است.
درچنين شرايطى حزب آزادى و رفاه ايرانيان (آرا) تشکل و سازماندهى کارگران در كارخانه ها و اعتصابات گسترده را بسيار مهم ميداند و در اين راه همراه و پشتيبان مبارزات آنها است. كارگران ميتوانند با برقراری تشکل هاى شورايي و ايجاد ارتباط با شوراهاى تمامى كارخانه هايی که هنوز فعالند در راستای گسترش اعتصابات عمل کنند. همزمان و همراه با کارگران, مردم میتوانند با تشکيل نهادها و شوراهای مردمی در محله ها و ادارات، سرنوشت خود را به دست گرفته و با برقراری حکومتی مردم سالار و سکولار قدم در راه ايحاد جامعه ای دمکراتيک بردارند.
پيرور باد مبارزات کارگران و تمامی مردمان ايران
حزب آزادى و رفاه ايرانيان (آرا)
۴ اردیبشهت ١۴٠٠ خورشيدى
٢۴ آپريل ٢٠٢١ ميلادى
hezbara@gmail.com
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
