در محکومیت کشتار وحشتناک بلوچ‌های «سوخت‌بر»!
هموطنان بلوچ را تنها نگذاریم!

کشتار گروهی از جوانان "سوخت‌بر" فقیر بلوچ در روز ۴ اسفند در نقطه‌ی مرزی آسکان از توابع سراوان بلوچستان، روز ۵ اسفند در شهر سراوان هم تکرار شد. بر پایه‌ی گزارش "کمپین فعالین بلوچ" در جریان تیراندازی آسکان ۱۰ تن "سوخت بر" جان خود را از دست داده‌اند و ۵ تن دیگر زخمی شده‌اند. با وجود آن‌که نام و هویت هر ۱۵ نفر اعلام شده‌است، اما سپاه پاسداران در باره‌ی تعداد کشته شده‌ها و زخمی‌ها پنهانکاری می‌کند. ماموران سپاه بیش از ۶ دستگاه متعلق به "سوخت بران" را به آتش کشیده و خود آن‌ها را به مسلسل بسته‌اند.

کشتار مردم در آسکان توسط سپاه پاسداران آتش خشم مردم را در سراوان شعله ور نموده و با تسخير فرمانداری سراوان و تجمع در برابر مقر سپاه پاسداران اعتراض خود را نسبت به این جنایت نشان دادند. اما سپاه در واکنش به‌اعتراضات مردم سراوان، خشونت دیروز در مرز را، این‌بار در مرکز شهر تکرار می‌کند. سپاه پاسداران با وحشیانه ترین شکل به مردم معترض حمله کرده و تعدادی کشته و زخمی بر جای می‌گذارد که اطلاع دقیقی از تعداد آن هنوز منتشر نشده است. جنایت دو روز گذشته‌ی سپاه در سراوان موجی از خشم را در بلوچستان و دیگر نقاط کشور برانگیخته است.

انتقال سوخت به پاکستان، برای گروه‌هایی از مردم جنوب شرقی کشور، به منبع ارتزاق بخور و نمیر تبدیل شده است. "سوخت بری" شغلی خطرناک در استان فقر زده و محروم سیستان و بلوچستان است. همان‌گونه که "کولبری" در کردستان منبع معاش عده‌ی کثیری از مردم فقرزده در شمال غربی و غرب کشور به شمار می‌رود و همواره با خطر مرگ و سرمازدگی و از کارافتادگی برای همیشه همراه‌ است. تنها در سال ۲۰۲۰ براساس اعلام کمپین فعالان بلوچ ۴۶ سوخت‌بر در این راه جانشان را از دست داده اند و ۲۱ تن نیز مجروح شده اند. اما مجاز شناختن شغل "سوخت‌بری" تحت مقرراتی و در فاصله‌ی ۲۰ کیلومتری مرزها و زیر نظر مستقیم سپاه پاسداران با عنوان طرح "رزاق" بسادگی طی نشده‌است. مردم فقرزده سراوانی و دیگر مناطق مرزی بلوچستان هزینه‌ی جانی و مالی زیادی در این راه داده و زندان‌ها تحمل کرده‌اند، تا آن را به تثبیت برسانند و از این راه به درآمد بخور و نمیری دست یابند. با این‌همه زورگویی‌های سپاه پایان نداشته و ندارد.

به گفته نمایندگان استان سیستان و بلوچستان سه چهارم جمعیت آن زیر خط فقر هستند و نرخ بیکاری در چابهار و زاهدان به مرز ۴۰ درصد و در قصرقند و نیک‌شهر در حدود ۶۵ درصد رسيده است. این استان کم‌ترین سهم از اشتغال صنعتی را دارد و شمار شاغلان بخش کشاورزی هم در دهه اخیر به مرور کاهش یافته است. تداوم فقر وحشتناک در استان سیستان و بلوچستان، ایجاد فضای امنیتی و سرکوب در این استان پهناور و محروم، به‌همراه اعمال تبعیض سیستماتیک ملی و مذهبی، کارنامه‌ی جمهوری اسلامی در این منطقه از کشور را به نمایش می‌‌گذارد. دست سپاه پاسداران در این منطقه تحت عنوان مقابله با خطرات امنیتی برای ارتکاب هر خشونتی در حق بلوچ‌ها بازتر از هر نقطه‌ی دیگر از کشور است. اعدام‌های گروهی بلوچ‌ها به جرم قاچاقچی و اشرار و برخورد تحقیر آمیز مداوم با آن‌ها در اماکن عمومی و مراکز اداری، نشانگر رفتار روزمره‌ی حکومتی‌ها در این استان است. راه پیشگیری از قاچاق و قاچاقچیان، کشتار مردم گرسنه نیست بلکه ایجاد شغل، تامین معیشت آنان و فقرزدائی از منطقه است.

حزب چپ ایران(فدائیان خلق) بر سرما یه گذاری صنعتی، ایجاد بازارچه‌های مرزی، تعیین سهمیه سوخت و ایجاد تعاونی‌های مرزنشینان جهت بهبود زندگی مردم استان سيستان و بلوچستان تاکيد دارد و ضمن ابراز تاثر از جان باختن گروهی از مردم زحمتکش بلوچ به دست آدمکشان سپاه پاسداران، این جنایت را محکوم می‌کند، و با اعلام همدردی با خانواده‌های جانباختگان، خواهان محاکمه‌ی آمران و عاملان کشتار آسکان و سراوان است. نباید گذاشت که این قبیل جنایات‌ امری عادی شده و به فراموشی سپرده شود. ما همه نهادهای مدافع حقوق بشر، نیروهای سیاسی و مدنی و تشکل ها و افراد آزادیخواه ایرانی را به اعتراض فرامی خوانیم. به هر نحو ممکن باید فریاد اعتراض خود نسبت به کشتار فرزندان زحمتکش مردم بلوچستان را که تنها گناه آنان تلاش معاش و زحمت برای نان درآوردن است، بلند و پر طنین کرد. مردم بلوچ را تنها نگذاریم.

هیئت سیاسی اجرائی حزب چپ ایران(فدائیان خلق)
۶ اسفند ۱۳۹۹ - ۲۴ فوریه ۲۰۲۱