برزخ

گوشیِ همراه نداشت
آن پسرک
خود را کُشت
دختری در خواب
عاشقی
جُرمش بود
پدرش او را کُشت
در خیابان که زنی
تنها می رفت
بوق زنان بنز سواران
گفتند: بگو! قیمت چند؟
تویِ این برزخ ویرانی وُ مرگ
شومنی* شاد
به دور از هر رنج
فقط دل نگران
" تویِ برنامه ی دورِ همی اش"
می پرسید:
زِ هر مرد وُ زنی
هیچ عاشق شده اید؟
شاعری
غمزده وُ دل خسته
روزی گفت:
دل خوش سیری چند؟
جایی دور تر
اما
انبوهی
دلشان در گرو میهن وُ آزادی
ولی افسوس، نخست
در پیِ نقش وُ نگارینه ی پرچم
بودند
و
من اما
تویِ این عزلت خونبارِ دلم
ودر این عالم غمبار ستم
در ره وادی فریاد
شدم.

15/10/2020
رسول کمال

ـــــــــــــــــــــــــــ
*شومن showman
* سهراب سپهری