رژیم را سراسر مه گرفته

شبح فروپاشی از درون بالای سر رژیم ارتجاعی و ولایی دور می زند، دلدادگان دیروزش ( خاتمی، تاجزاده، حجاریان، فرزندان هاشمی و نوه خمینی و... ) نگران از آینده هشدار می دهند که پایان رژیم نزدیک است، محمد خاتمی با میلیون ها رای که خود را معمار اصلاحات می خواند و جگونگی آن را هم هرگز بیان نکرد در دیدار با « جامعه مهندسان » ( شنبه 15 تیرماه 98 ) می گوید: مردم از اصلاحات مایوس شوند به ذهنیت براندازی کمک می شود و ممکن است براندازها موفق شوند، هرچند مردم از مدت ها پیش از هرگونه تغییر و اصلاحات نظام نا امید شده و آن را به دفعات در تظاهرات خود به زبان آورده اند، مردم بویژه تهیدستان، کارگران، بازنشستگان، زنان و جوانان بیکار از فقر روز افزون، استبداد و زورگویی رژیم به ستوه آمده در پی فرصتی هستند که تمامیت آن را به زیر بکشند، آنان شاهد دزدی ها، اختلاس ها و رانت های میلیاردی هستند که گاهی مقدار اندکی از آن به علت عدم سازش در تقسیم آن برملا می شود.

رژیمی که بنیان گذار آن نوید خوشبختی و آبادی را در آن دنیا و این دنیا را می داد و همزمان قلم ها را می شکست و با اعدام ها قبرستان ها را آباد می کرد نمی دانست که روزی اخلاق اجتماعی آنچنان ضربه می خورد که گروهی از خودی ها از وزارت بهداشت ارز دولتی می گیرند و بجای فنر قلب، کابل برق و یا کاغذ سیگار وارد می کنند ( سعید نمکی وزیر بهداشت ) و یا داروی تقلبی چشم وارد کرده تعداد زیادی ( تا کنون بیش از ۵۲ نفر ) را کور می کنند، مردم محروم برای بدست آوردن دارو های ضروری به هر کوچه و پس کوچه ای سر می زنند و مبالغ هنگفتی به جیب دلالان می ریزند زیرا رژیم همه منابع مالی، نظامی و امنیتی خود را برای سرکوب دگر اندیشان، کارگران معترض و تهیدستان بکار می برد و یا برای صدور افکار و اندیشه های ارتجاعی خود به کشور های مختلف هزینه می کند.در حالی که فساد تا رپود جامعه رسوخ کرده ( واعظی رئیس دفتر روحانی می گوید یک میلیارد یورو گم شده ) و ارگان های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی رژیم را فرا گرفته و بانک ها که شریان اقتصادی کشورند در آن فساد گسترده غوطه می خورند و در خفا و گاهی هم با برتر بینی ژن خود ( ژن خوب پسر عارف ) به مردم تهیدست طعنه می زنند و می خندند، نمایندگان ارتجاع و ولایت مانند « صدیقی » امام جمعه موقت تهران به مردم پیشنهاد می کند که برای حل مشکلات اقتصادی روزه بگیرند و نماز استغاثه، جعفر طیار و امام زمان بخوانند که هر کدام آنها گنجی است... و یا نماینده دیگر ارتجاع « مصباح یزدی » ( ایسنا ) می گوید: سر سفره ای نشسته ایم که 1400 سال زحمتش را کشیده اند، یکی از نعمت های خداوند برای ما رهبری است که در طول تاریخ زندگیش نمی توان نقطه تاریکی یافت و یا اشتباه کرده و یا ضعف داشته... امروز شخصیت های اول دنیا می گویند تا چنین رهبری دارید شکست نمی خورید، گفته های این فرصت طلبان و ذوب شدگان در ولایت را محمد جواد ظریف تکمیل می کند و می گوید: مقام رهبری به من اجازه می دهند در جلساتی که در محضر ایشان هستیم، نظر خودم را بگویم، این از مهمترین نقاط درخشان رهبری ایشان است.این گفتار شگفت انگیز شخصی است که ریاست دیپلماسی کشور را در دست دارد و نشانگر نظامی است که در این چهار دهه شکل گرفته است که وزیر بتواند در محضر رهبری حرف بزند! در نتیجه دستآورد آن تباهی، عقب ماندگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که آمار های منتشر شده از سوی برخی نهاد های رژیم آن را نشان می دهد و به نمایش می گذارد.

مه غلیظی سرتاسر رژیم را فرا گرفته است، برخی در پنهان با استفاده از آن به دزدی های کلان خود ادامه می دهند و سرمایه های خود را از کشور خارج می کنند و برخی دیگر با استفاده از تاکتیک های گوناگون به سرکوب جنبش های کارگری و واحد های ملی که خواستار حق و حقوق ملی خود هستند ادامه می دهند و گاهی با چراغ خاموش که نشانه های ترس و وحشت از آینده در آن به چشم می خورد به سراغ کنشگران اجتماعی و سیاسی می روند تا بار دیگر ترس، دلهره و اضطراب را در جامعه گسترش دهند، مبارزه با بدحجابی و پیامکی از سوی نیرو های نامحسوس که دستآورد دولت « اعتدال و امید » است عرصه را بر مردم تنگ می کند تا مانع از گسترش اعتراضات و خیزش مردمی شود ولی در این میان آنچه بیشتر از همه مردم بویژه تهیدستان جامعه را به ستوه می آورد و مردم آن را بیشتر از گذشته لمس و احساس می کنند، بحران شدید اقتصادی، بیکاری و تورم روز افزون است.نگاهی به ارقام منتشره از سوی مرکز آمار کشور، مرکز پژوهش های مجلس، بانک مرکزی و صندوق بین المللی پول عمق بحران را بیشتر نمایان می کند.

مرکز آمار ایران در آخرین گزارش خود که در یکشنبه 26 خرداد 98 منتشر کرد نوشت، رشد اقتصادی ایران در سال 97 به منفی 5 درصد رسید که سهم صنعت در آن نزدیک به 10 درصد بوده است . به نظر می رسد این کاهش در رشد اقتصادی در سال 98 از 6 درصد تجاوز خواهد کرد، نباید فراموش کرد که بودجه سال 98 با فروش یک و نیم میلیون بشکه نفت به قیمت 55 دلار محاسبه شده بود که با توجه به گستردگی تحریم ها به 300 هزار بشکه کاهش یافت ( در رابطه با فروش نفت اختلاف نظر ها خیلی زیاد است، جمهوری اسلامی رقم فروش را بیان نمی کند، خریداران هم گزارش نمی کنند، گاهی به روش های گوناگون و با استفاده از تاریکی و ابزار دیگر فروش ادامه دارد ولی رقم درستی در دست نیست و در آخرین گزارش گفته می شود که ایران بیش از 111 میلیون بشکه نفت ذخیره کرده و به دنبال مشتری است )

اقتصاد ایران به شدت به نفت وابسته است، بدون فروش آن هیچگونه پروژه مهم اقتصادی اجرایی نخواهد شد، از آن رو همه طرح های عمرانی که در بودجه 98 پیش بینی شده بود حذف شده، دولت اعتدال و امید تلاش می ورزد تا هزینه های جاری را فراهم کند بنابرین اقتصاد ایران در سال 98 در گرداب فساد، گرانی و کاهش رشد بیشتر و بیکاری گسترده تر گرفتار خواهد بود، خمیدگی اقتصاد از مدت ها پیش شروع شده بود که با کاهش ارزش پول ملی تشدید شد.بر اساس پیش بینی های مرکز پژوهش های مجلس سال 98 فلاکت اقتصادی گسترده تر خواهد شد و 57 میلیون نفر به زیر خط فقر کشیده خواهند شد که برای تامین و ادامه زندگی به حمایت های معیشتی محتاج خواهند بود نباید فراموش کرد که بر اساس گزارش « ایلنا » هزینه خانوار در تیرماه 98 از مرز 7 میلیون و 500 هزار تومان گذشت و افزایش قیمت ها همچنان ادامه دارد در شرایط کنونی کارگران دستمزد گرسنگی دریافت می کنند که با آن نیاز های غذایی خود را تامین نمی کنند ( افزایش قیمت خوراکی ها در یک سال از 74 درصد گذشته است )

جمعیت کشور هر چند از 83 میلیون نفر گذشته است ولی اقتصاد همچنان کوچک تر می شود سرمایه گذاری و صادرات غیر نفتی کاهش می یابد و واردات هم که برخی از کالا های میانی و مهم برای تولید را تشکیل می دهد در حال کاهش است.بر اساس گزارش های آماری صادرات کالا و خدمات در سال 97 در حدود 14 درصد کاهش نشان می دهد که این کاهش همچنان در سال 98 ادامه دارد، در سه ماهه اول سال 98 صادرات کالا و خدمات با 2 میلیارد دلار کاهش( در مقایسه با سال پیش ) به 10 میلیارد دلار رسید که بیشترین کاهش با اتحادیه اروپا تا 93 درصد بوده است ( در 5 ماهه سال 2018 صادرات کالا و خدمات به اروپا 5 میلیارد یورو بود که این مبلغ در 5 ماهه سال 2019 به 300 میلیون یورو کاهش پیدا کرده ) در همین مدت هم واردات از اروپا از 3 میلیارد و 800 میلیون یورو به یک میلیارد و 700 میلیون یورو کاهش یافته است که نشانگر کوچک شدن حجم اقتصاد و رابطه تجاری است، در این راستا صندوق بین المللی پول هم گزارش کرده است که مجموع فروش نفت و کالا های غیر نفتی و خدمات ایران در سال 2018 از مرز 106 میلیارد دلار تجاوز کرده بود در حالیکه امسال ( 2019 ) از 75 میلیارد دلار نخواهد گذشت و واردات هم در همین حدود خواهد بود، بنابرین روز های سخت و دشواری در انتظار اقتصاد ایران است و رژیم در وحشت از خیزش گرسنگان از یک سو در تلاش است تا مردم را بار دیگر با شعار های تو خالی و بی محتوا فریب دهد و از سوی دیگر به سرکوب وحشیانه و موزیانه خود که در همه این سال ها از آن استفاده کرده ادامه دهد.ولی نبرد مردم با ارتجاع در این هوای مه آلود و ترسناک ادامه خواهد یافت، نبرد داد با بیداد، نبرد رهایی از ظلم و جور، نیرنگ و فریب، ارتجاع و تاریک اندیشی همچنان ادامه خواهد یافت....

محمد حسین یحیایی
mhyahyai@yahoo.se