سه گاه نیست این ،
یا چار گاه!
این بیگاه،
زوزه های گرگی است علیل ،
در لباس ِ روباه!
گرگی علیل
در میان گلّه ی بُز ها، بُزغا له ها،
در میان ِ رَمِه ی گوسفند ها، بَرِه ها!
سه گاه نیست این و یا چا رگاه،
علوفه ی زمستانی است این گلّه را
و پیش در آمد ِ بهمن روز ،
هم گاه، هم ناگاه
در دِی روزهای ِ سیاه!
نا پریده پرنده گان، دریده
بال نگشوده بسته بال آهنین پرنده
و آنهمه که در خیالی ، وچه بی خیال
نه پروازیده، نگونسار سوخته؛
طعمه ی خونخواری گرگ علیل شد و
روباه مکّار،
این خیل مردمان ِ نا مردم
این رمه ی نان به نرخ روزخورنده ی بی عار
یا شاید بیمار
دُزدِ سوم اند، دُزدِ سوم!
الا ای گرگ ِ علیل
الا ای روباه
این مرتع، این مرغزار
این بیشه ، این چرا گاه
همیشه و هماره سبز نخواهد بود.
روزهای سیه در راه است
بهمن همواره ماه آغاز سیه روزگاری است،
یادت باشد تو و این گلّه نیز با بهمن آمدید!
****************************************************
جمعه 17 ژانویه 2020
