روز جهانی کارگر را به تمامی کارگران زحمتکش جهان، به‌ویژه کارگران شرافتمند ایران شادباش می‌گوییم. دلیل نام‌گذاری این روز، همواره نگاه به مطالبات کارگران در نقاط مختلف جهان بوده است. بنابراین با توجه به وضعیت اسفبار این قشر شریف، بجاست نه تنها یک روز، بلکه در همه شرایط ضمن گرامی‌داشت جایگاه مقام بالای کارگر، از حقوق آنان پشتیبانی کنیم.
بدیهی است که بخش مهم چرخه تولید ملّی و رونق اقتصادی کشور توسط کارگران رقم می‌خورد. هر چقدر وضعیت کارگران سامان و بهبود یابد، چرخه تولید ملی و رونق اقتصادی روند مطلوب تری خواهد داشت. بنابراین توسعه اقتصادی و تولید ملّی با بهبود شرایط کارگران، رابطه تنگاتنگی دارد. در حال حاضر از جمله مهمترین شرایط ساماندهی وضعیت نابسمان و بحرانی کارگران به چند شاخص مهم بستگی دارد.
نخستین شاخصه «قانون کار» است. بی‌تردید قانون کار نیازمند بازنگری است. قانون کار باید متناسب با حقوق و اصل عَدالت اجتماعی تدوین شود. به ویژه قانون کار حتماً باید ضمانت‌های لازم جهت بهبود امنیت شغلی بیشتر، برای کارگران فراهم کند. ثَبات و امنیت پایدار کارگر رکن اساسی حقوق کارگران محسوب می‌شود. همچنین بهبود روش‌های تعیین نرخ حداقل دستمزد و دیگر استانداردهای اشتغال، موجب بهبود وضعیت کارگران می‌شود. در حالی‌که به هیچ عنوان این حقوق مورد توجه قرار نمی‌گیرد و عدم توجه به اصول علمی قانون کار، موجب بحرانی‌تر شدن وضعیت معیشتی و شریان زندگی کارگران شده است.
وجود اصناف و اتحادیه های کارگری برای جامعه دموکراتیک بسیار ضروری است. چون هم مطالبات کارگران به شکل روش‌مند و نهادینه عرضه می‌شود و هم جامعه مدنی توان‌مندی را برای کشور به‌ارمغان می‌آورد. زیرا خود طبقه کارگر از طریق پارلمان و نهادهای دیگر مشارکت واقعی خواهند داشت و می‌توانند مطالبات خود را نهادینه سازند. بنابراین جامعه نیازمند به‌رسمیت شناختن اصناف و اتحادیه‌های کارگری است. در حالی‌که نه تنها اجازه فعالیت به اصناف و اتحادیه‌ها داده نمی‌شود که همواره با سرکوب آنان روبرو هستیم.
گویا اهمیت جایگاه کارگر، موجب امنیتی و پادگانی کردن و ایجاد فضای رعب و وحشت برای کارگران شرافتمند شده است. ناتوانی و عدم توجه نظام حاکم به مطالبات به‌حق کارگران، نباید ایجادگر چونین فضایی شود. حاکمیت نه تنها باید مسائل را امنیتی نکند، به ویژه برای کارگران تولید بحران نکند، بلکه خود پیش‌قدم در راه پیدایش امنیت نسبی برای گفت‌وگو و شنیدن سخنان و مطالبات کارگران رنجدیده شود. ضمن این‌که در حال حاضر چندین کارگر و حتی خانواده‌های آنان، در بند و زیر ضرب شکنجه هستند و متأسفانه شاهد پروژه نخ‌نمای اعتراف‌گیری برای آنان هستیم. جبهه ملی ایران مدتها است بر آزادی بی‌قید و شرط زندانیان به‌ویژه زندانیان شرافتمند کارگر تأکید می‌کند و آن را زمینه برای آشتی با ملت می‌داند.
ایجاد سازوکاری اصولی برای رابطه کارگران و نهادهای مسئول، خود زمینه‌ساز تفاهم و مفاهمه ملی است. البته این زمینه نیازمند شرایط برابر طرفین است. نه این‌که نهادهای مسئول همچنان از موضع قدرت و زور با کارگران مواجه شوند.
نکته مهم در کم کردن آمار بیکاری و ایجاد اشتغال و شکوفایی اقتصادی ، سرمایه‌گذاری و جذب و جلب سرمایه گذاران داخلی و خارجی است که این خود نیاز به وجود امنیت سیاسی و اقتصادی در کشور دارد .
جبهه ملی ایران بر این باور است که در شرایط حاضر ، هیأت حاکمه جمهوری اسلامی ارزشی برای تولید ملی قائل نیست. و متأسفانه واردات بی‌رویه موجب افول تولید ملی شده است. بدیهی است که واردات بی‌رویه زیان بسیاری به کارگران وارد خواهد کرد. تلاش برای کاهش واردات و تقویت تولید می‌تواند، ضمن سودهی سرمایه‌گذاری، ایجاد اشتغال پایدار نماید. اشتغال پایدار کارگران در گرو حمایت از تولید ملی با کیفیت و ایجاد امنیت برای کارگران و همچنین ایجاد امنیت سیاسی و اقتصادی در کشور است . ما از همه ملت شرافتمند ایران می خواهیم که در همه حال از حمایت ازکارگران وایستادن در کنار آن ها دریغ ننمایند.
یازدهم اردیبهشت ماه۱۳۹۸
تهران – شورای مرکزی جبهه ملی ایران
