انسان تا چه اندازه بی غروری را تاب می آورد؟ تا چه اندازه بی وجدانی را؟ من خواهم گفت، مقداری غرور، مقداری وجدان. (می خواستم بنویسم، و بسیار خرد.) نه! مقداری خرد و بسیار قلب. به هرکسی واگذار شده است، کوکتل خودش را برگزیند. (راستی، کوکتل شما چه طعمی دارد؟)
قلب راهنمای من در زندگی است. بوده است و خواهد بود. (چرا اعتراف به این حقیقت برای من این چنین دشوار می نماید؟ قلب چه پاسخی برای ترس دارد؟ امید!)
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد