گشود ه نمی شود
طلسم پرند ه ای و / اعترا ضی به کوچه ها ی عشق
بخوا ن / د وبا ره بخوا ن
بلند و / بلند / میا ن ما / چه نرد با ن کوچکی ست
گم می شو د / میا ن همهمه یا د ت
شوری به آ زا د ی و / پس حکا یت لبخند ی
مثل تو و/ قلب کود کی که
پا ره پا ره می شود
گفتی : مگر به لحظه ها ی زمین و/ آسما ن
چقد رفا صله دا ریم !
ا ین همه خواهرو / د ست ها ی ا ین همه کود ک
ا ین پا ی آ د می ست / کنا ر هزا ر تیغه به جنون ا ت
مثل کف خا کستر و/ با د ش
گریه ها ی من و / عصری برا ین قبیله دلتنگ
ا میر آ با د و / ا ین بها رد ل آ شوبش
کا فی ست / چشم ها ی توهم / به شنید ن د ریا
رفته با شد
چه نگا هی !
سبز بود و / مثل سبز
زا نو به آ تشفشا ن لبخند ی
میرا ث جنگی و / گریزی
شط گلویی و/ شلیک گلو له ا ی
ا ز خون تو و/ خروش مرد می
د خترکی د رجزیره ها ی پنج عصر
وطن خیا با ن و / خون زلالت
شنبه ها / چه طعم عا شقا نه ا ی د ا رد !
موسیقی د ریا / عنقریب به شا نه ها ی تو
می ریز د
گلگون و/ ا یستا د ه د رآ ینه پروا زی
کمکش کنید !
مثل تشنگی و / خیا ل فوا ره ا ی
ا ین پرچم مرگ و / سا عتی که / د رتو وا ژگون می شود
خد ا حا فظ / کو د کا ن خوا ب ها ی پرند ه و/ با د !
پیرا هن تا ن / چه بو ی خو شی د ا رد
جها ن به ضیا فت تا ن / چه نفسی تا زه می کند !
محمود معتقد ی
تیر 88
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد