پاریس – تهران

majidsedghi@yahoo.com
از پاریس تا تهران راه دوری نیست . پس ازانتخابات - کودتا ی جمهوری اسلامی ایران شهر پاریس هم چنان شاهد اجتماع پرشور ایرانیا نی است که می خواهند فریاد آزادیخواهی خود را هم آوا با ایرانیان به گروگان گرفته شده در ایران (به گفته محسن مخملباف ) به گوش جهانیان برسانند. نکته ای که برای ما ایرانیان ساکن پاریس جالب به نظر می رسد همبستگی مردم فرانسه و همدردی آنان با جنبش مردم ایران است که نه تنها شامل شخصیت های سیاسی و فرهنگی می شود بلکه هم چنین شا مل دانشجویان و یا مردم عادی می شود.شرکت فرانسوی ها در تظاهرات و یا مراسمی که دراین مدت در پاریس برگزارشده و خوشبختانه هم چنان ادامه دارد نشان دهنده سرافرازی ملتی با تمدنی غرور آفرین است که به رغم همه سرکوب ها سرانجام توانست دنیا را متوجه این موضوع کند که حساب آنان با حکومت فاشیستی جمهوری اسلامی ایران جداست . در کناربرپایی تظاهرات نشست ها یی نیز در این ارتباط برگزارشد که دراین مورد می توان به نشست های انجمن گفتگو و دموکراسی اشاره کرد.

انجمن گفتگو و دموکراسی در پاریس که پیش از انتخابات ریاست جمهوری در نشستی با عنوان ( تحریم انتخابات ریاست جمهوری یا شرکت در آن ) به نقد و بررسی انتخابات پرداخته بود پس از برگزاری این انتخابات در نشستی دیگر با عنوان ( انتخابات جنبش عمومی و دور نمای جامعه ایران ) به تجزیه و تحلیل موقعیت ایران پس از انتخابات پرداخت .

در ابتدای این جلسه فریبا عادلخواه پژوهشگر انستیتومطالعات سیاسی گفت انتخابات در ایران بازی ای است که در یک دایره کاملا بسته صورت می گیرد و مردم ایران مجبورند دراین دایره بسته انتخاب کنند . در انتخابات اخیرهم چهارنفر از درون می خواستند زورآزمایی کنند . یک نخست وزیرسابق یک فرمانده سپاه سابق یک نماینده رئیس مجلس سابق و بالاخره یک رئیس جمهور فعلی. می توانست خیلی بی مزه باشد و هیچ اتفاقی هم دراین زورآزمایی رخ ندهد اما دیدیم که این بار ا نتخابات شکل دیگری گرفت . به طور مثال شورای نگهبان برای اولین بار بعد از سی سال استقرر حکومت جمهوری اسلامی گفت رجال یعنی هم مردان و هم زنان و یا مسا ئلی مثل حجاب یا آزادی قومیت ها توسط کروبی مطرح شد و حتی تا پای حمایت از گنابادی ها و بهائی ها که یکی از تابوهاست رفت .

پس از جنگ ایران و عراق انتخابات شکل مقابله با بعضی از ممنوعیت هارا به خود گرفته که البته همیشه هم مورد پسند حکومت نبوده و نیست .

عادلخواه در بخش دیگری از سخنانش یادآورشد که انتخابات اخیرسئوالهای جدیدی را مطرح کرد از جمله بحث اقتصادی که منجر به صحبت های احمدی نژاد برای لودادن خانواده هاشمی رفسنجانی و ناطق نوری شد و هم چنین مساله انرژی هسته ای .

جمشید اسدی استاد دانشگاه با ذکر این نکته که برای کسا نی که در رای شرکت می کردند پوشیده نبود تقلب صورت خواهد گرفت یاد آورشد که دلیل مقاومت مردم پس از اعلام انتخابات به این مساله بر می گردد که مردم در دوره اول ریاست جمهوری متوجه سه ویژگی خاص احمدی نژاد شدند

!- احمدی نژاد آشکارا و فعالانه در پی استقرار یک استبداد یکدست دیکتاتوری است .

2- احمدی نژاد آدمیست بغایت دروغگو که فساد را بیش از آنچه که بود در کشورگسترانیده است .

3- احمدی نژاد حتی با معیارهای جمهوری اسلامی آدمی است نا کارآمد و سو مدیریت و ندانم کاری هایش باعث می شود که کشورما بیش از پیش در لجنزار فرو رود.

اسدی در بخش دیگری از سخنانش باذکر این مطلب که خیلی از مدیران در کشورما نه بر مبنای کاردانی بلکه بر مبنای ایدئولوژی بر مسند کارقرارگرفتند یادآور شد در مورد دیکتاتوری و استبداد رژیم ومقاومت سخت نظام در برابر مردم گفت اگرشاه مقاومت می کر د هیچ گاه انقلاب اسلامی پیروز نمی شد در واقع عوض شدن نظام بیش از هر چیز بر عدم مقاومت شاه بستگی داشت . مقامات عالیرتبه نظام کنونی این را بخوبی می دانند و این راهم می دانند که اگر امروز با یک تظاهرات کوچک برخورد سخت نکنند آنوقت مقاومت کردن در مقابل اعتراض چند میلیونی برایشان دشوارخواهد بود.

آرش معینیان دانشجوی کنسرواتوارفرانسه بااشا ره به این که حرکتی که امروز در ایران شا هدش هستیم حرکت نوپایی نیست گفت امروز ما در مقطعی قرارداریم که ترس به شکل حیرت آوری از دل مردم رخت بربسته است . باقدرت گرفتن خامنه ای در چهارسال گذشته حکومت تبدیل به یک استبداد مطلق شده است . معینیان سپس این پرسش را مطرح کرد که به راستی علی خامنه ا ی از چه چیز میرحسین موسوی ترسید مو سوی نه اصلاح طلب درست و حسابی بود و نه ساختارشکن بزرگی صرفا می گفت میخواهم عین قانون عمل کنم . از همین قانونمندی و مدیریت بود که نظام وحشت کرد چرا که قانون برای خودکامگان دست و پاگیراست .

آخرین سخنران جلسه پرویزنویدی از فعالان جنبش سیاسی بود . وی در ابتدا با اشا ره به این که وضعیتی که ما امروز در مقابل آن قرارداریم محصول یک تناقض است گفت دلیل این تناقض در قانون اساسی این است که روزی که این قانون اساسی نوشته می شد هنوز فریاد مردمی که بساط سلطنت را برچیده بودند از خیابان ها جمع نشده بود . هنوز مردم خودشان را فاتح این انقلاب می دانستند ولی قلم در دست مرتجعین بود . خمینی همواره می گفت میزان رای ملت است اما او دروغ می گفت رای مردم با ولایت فقیه میزان می شد . اکثریت قریب به اتفاق دنباله روی خمینی بودند ولی روی که مردم رایشان را با ولی فقیه میزان نکردد این تناقض خودش را نشان داد .

نویدی سپس یاد آور شد انتخابات در جمهوری اسلامی ایران هیچوقت انتخابات سالمی نبوده ولی دخالت در انتخابات وقتی مطرح شد که مردم حرف دیگری بجز ولی فقیه می زدند.نویدی با اشاره به موقعیت اپوزیسیون در خارج از کشور و لزوم همبستگی بیشتر میان اپوزیسیون گفت من در خارج چرا موسوی چی بشوم ما ا ین کار رابرای خمینی کردیم و او شد مظهر ضد دیکتاتوری. جامعه مورد علاقه موسوی همان جامعه دوران خمینی است که آن کشتارها راکردند .در هشت سال نخست وزیری ایشان چه فجایعی صورت گرفت البته من به ایستادگی موسوی ارزش می گذارم اما اگر می خواهیم با هم کارکنیم باید پژواک این صدا باشیم نه آنکه هر آنچه آنجا گفتند ما هم تکرارکنیم.

نویدی در پایان متذکرشد که ما خواهان مبارزه مسالمت آمیزهستیم وبرای حصول به این نتیجه باید دست به دست یکدیگر داده و با هم متحد شویم.