در دهمین سالگرد ۱۸ تیر
آزادی فوری زندانیان سیاسی را به حکومت اسلامی تحمیل کنیم!

ده سال پیش، پنج شنبه هفدهم تیر ماه سال ۱۳۸۷، دانشجویان در اعتراض به توقیف روزنامه سلام و در دفاع از آزادی بیان و قلم، در خیابان کارگر شمالی دست به تظاهرات زدند. مامورین انتظامی - امنیتی و نیروهای موسوم به لباس شخصی حکومت اسلامی، در نیمه شب جمعه هجدهم تیر ماه، به خوابگاه دانشجویان یورش بردند. در آن شب ظلمت، تعداد بی شماری دانشجو مضروب و مجروح شدند و به خوابگاه ها وسایل شخصی دانشجویان خسارات زیادی وارد شد. عزت ابراهیم نژاد نیز در آن شب کشته شد.
پس از حرکت ارتجاعی «انقلاب فرهنگی» و بستن دانشگاهها در سال 1359، واقعه ۱۸ تیر اولین حرکت اعتراضی گسترده دانشجویان بود. جریان آزادیخواهی جنبش دانشجویی علیه حکومت اسلامی که از ۱۸ تیر صف خود را از جناحهای حکومتی جدا کرد و در این ده سال، با پشت سر گذاشتن فراز و نشیبهایی، در جهت آزادیخواهی و برابریطلبی گامهای موثری برداشته است.
هجدهم تیر ماه، همچون ۱۶ آذر، به یک روز مهم اعتراضی دانشجویان شهرت یافت. مامورین حکومت نظامی شاه در 16 آذر 1332 به دانشگاه یورش بردند و سه دانشجو را به قتل رساندند و در 18 تیر نیز مامورین حکومت اسلامی با حمله به کوی دانشگاه تهران، ورق دیگری را به کارنامه جنایات بیشمار خود علیه بشریت افزودند.
اعتراض دانشجویان به دنبال واقعه هجده تیر، که به اعتراض شش روزه دانشجویان معروف شد، نقطه عطف مهمی در تاریخ مبارزات جنبش دانشجویی بوده است اگرچه این مبارزه نابرابر شکست خورد اما مبارزات دانشجویان هرگز پایان نیافت و در اشکال مختلف در سراسر دانشگاههای ایران ادامه دارد.
امسال دانشجویان و مردم آزاده در شرایطی به استقبال هیجده تیر میروند که حرکت عظیم مردم ایران در سه هفته اخیر، کاخهای ظلم و ستم سران حکومت اسلامی و در راس آن علی خامنهای و احمدی نژاد را به لرزه درآورده است. در این سه هفته اخیر، بیش از صد تن جان خود را از دست دادهاند، صدها زخمی و بیش از هزار نفر زندانی شدهاند، اما همچنان اعتراضات عمومی مردم به اشکال مختلف ادامه دارد. باین ترتیب، سران حکومت اسلامی بیش از هر زمانی نه تنها در نزد اکثریت مردم ایران، بلکه در نزد افکار عمومی مردم جهان نیز آدمکش و آزادیکش محسوب میشوند.
18 تیر نیز فرصتی است تا بار دیگر حکومت اسلامی و نیروها و دستگاههای سرکوبگر آن را وادار کرد تا به خواستها و مطالبات بر حق مردم گردن بگذارد و با آزادی زندانیان سیاسی و به ویژه دستگیرشدگان اخیر، آزادی بیان، اندیشه، تجمع و دیگر حقوق و آزادیهای فردی و جمعی را به رسمیت بشناسد. بیشک تنها با مبارزه متحدانه و همبسته دانشجویان، زنان، کارگران، نویسندگان، روزنامهنگاران، وبلاگ نویسان، هنرمندان و مردم آزاده میتوان به سانسور وا ختناق، رعب و وحشت، ظلم و ستم حکومت اسلامی پایان داد.
کانون نویسندگان ایران(در تبعید)، ضمن گرامیداشت سالروز مبارزه هیجده تیر 78 دانشجویان، از مبارزه همبسته و متحدانه آنها با مبارزات اخیر مردم آزاده جامعهمان بر علیه حکومت اسلامی که دشمن درجه یک آزادی بیان و اندیشه و تشکل و تجمع است، حمایت و پشتیبانی میکند و همواره برای تغییر وضع موجود به نفع مردم آزاده میکوشد.

کانون نویسندگان ایران(در تبعید)
هفدهم تیر ماه 1388
www.iwae.org
kanoon_dt@yahoo.com