تقدیم به رودی و پوری در
همدردی با سوگ بهرانم نمازی
باز این خبرمرا ،
در این غروب تنگ،
در سوگ آن سترگ یار وفا دار،
آن دوستدار راستین مصدق ،
تا منتهای نیستی می آزارد !
هرچند با رفتن فروهر،
نیمی زهستی اش ،بر باد رفته بود
اما امید ایران سرفراز را،
با قامتی خمیده همچنان بر دوش می کشید
باشد که این دیار،
اراده بزر گش را آنسان که می بایست، ارج نهد
و یادش ، با عزم دوستداران وطن،
درخت آزادی را،
سیراب تر کند.
29مرداد1397
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
