رویایِ یک فضول

رویایِ یک فضول
"*تقدیم به "فلیکس نادار

میشناسی چون من آیا طعمِ نغرِ درد را؟
" !نَهی خود را کرده ای اینسان تو : " ای مَردک، هلا
مرگ مُشرف بود وتشویشی عجیب ام در نهان،
قلبِعاشق پُر ز آمال، هم هراسی بیکران،

...یاس همراهِ امید، بی نیت و خویِ مصاف
هرچه میشد بیشتر بازم سرِ شومِ کلاف
بیشتر میگشت ام آن زجرِ لذیذ وجانگزا
هم از این دنیایِ مانوس بیشتر روحم جدا.

کودکی بودم تو گو مشتاق کشف صحنه ای،
منزجر از هر حجاب وحایل وهر پرده ای.
دستِ آخر آن حقیقت، خُشک و سرد، خود را نمود:

تا شفق زد برق من هم مُرده بودم، شک نبود،
غرق در نوری مخوف... یعنی چه ! این بود کُل آن؟
پرده بالا رفته بود، در انتظار من همچنان.


شارل بودلر

Charles Baudelaire
برگردان از مانی
____________________

(فلیکس نادار: عکاس، نویسنده و کاریکاتوریست فرانسوی (1820-1910 *