|
|
|
|
در روزهای آغازین فروردین ماه سال 1397، درکنگره ای سه روزه در شهر کلن آلمان، حدود صد نفر از اعضای سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) و اتحاد فدائیان و کنشگران سیاسی که هریک بنوعی در گذشته از تشکیلات فدائی جدا شده بودند، حزب چپ ایران (فداییان خلق) را بنا نهادند.
مفید دیدیم که نظرمان را در مورد این رویداد بیان نماییم: 1.ما یگانه راه واقعی و صلح آمیز برای توسعه سیاسی در ایران و بستر مناسب مبارزه طبقاتی و سیاسی در میهن را آزادی وگسترش و تقویت احزاب و نهادهای سیاسی می دانیم و معتقدیم برای مقابله با پوسیدگی و فروریزی جامعه می بایست کثرت گرایی "پلورالیسم" سیاسی را پذیرفت وساختارهای حکومتی باید حزبی شوند و قدرت حاکمیت مابین احزاب سیاسی به نسبت رایی که می توانند از مردم در شرایط آزاد کسب کنند، تقسیم گردد. بر این پایه نظری، آزادی فعالیت احزاب و تقویت سازمان ها و نهادهای سیاسی را با حضور پرشمار مردم خواهانیم. بدین ترتیب پایه گذاری حزب جدید ، حزب چپ ایران (فداییان خلق) را با درنظر داشت تمام شرایط، مثبت و مفید و در راستای مدنیت و بسط دمکراسی و پلورالیسم سیاسی ارزیابی می کنیم. 2.با تکیه بر شناخت از ترکیب طبقاتی شرکت کنندگان در کنگره و بر پایه بحث ها و منشورهای ارائه شده و شیوه کار کنگره و دسته بندی رای گیری ها، موضع حزب جدید التاسیس را در عرصه سیاست داخلی سوسیال دمکراسی میانه و در عرصه سیاست خارجی سوسیال دمکراسی راست و متمایل به جناح راست نیروهای سیاسی اروپایی تحلیل می کنیم. 3.اگر تاسیس حزب جدید موجب انحلال سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) بشود، موجب تاسف عمیق ماست. با توجه به اینکه ایدئولوژی حزب جدید فاصله زیادی با کمونیسم دارد و اکثریت قاطع اعضای حزب چپ منتقد و مخالف سوسیالیسم علمی هستند، اعضای مارکسیست سازمان فداییان "اکثریت" یا باید فراکسیونی در حزب چپ اعلام نمایند که تاثیر آن در مجموعه موضع گیری های حزب روشن نیست و یا سازمان اکثریت را در غیاب جناح های سوسیال دمکرات و راست که به حزب چپ ملحق شده اند، براساس اصول احزاب مارکسیستی مدرن تجدید سازمان نمایند. 4.سیاست ما نسبت به حزب چپ ایران (فداییان خلق) ، همچون احزاب دیگر سیاست همکاری و انتقاد است. در هر زمینه و هدف مشترک از جمله مبارزه برای آزادی های دمکراتیک ، تامین حقوق انسانی و اعتراض به تبعیض ها و بی عدالتی ها و سرکوب ها ی سیاسی رژیم ... پیشنهاد ما همکاری است. همچنین اما، در مورد هر موضع نادرست و یا حرکت سیاسی که به مبارزه عمومی مردم در ایران صدمه بزند و حقوق کارگران و زحمتکشان پایمال شود ، سلاح انتقاد در دست ماست. 5.از آن رو که موفقیت حزب جدید در اهداف عمومی که اعلام کرده است ، خواست ماست، چند انتقاد صمیمانه را نسبت به عملکرد کنگره مطرح می نمائیم با این امید که مورد توجه شرکت کنندگان در آن قرار گیرد: ـ اگر حزبی مبارزه رفورمیستی را انتخاب می کند، نمی تواند همزمان شعار های "تغییر رژیم" و "براندازی " سر دهد. بسر بردن در تضاد مابین رفرم"اصلاح" و براندازی موجب خواهد گردید همواره در موضع گیری های روزمره دچار تناقض و سردرگمی شود. این تجربه شکست خورده است. ـ دعوت گزینشی هیئت برگزاری کنگره از افراد چپ غیر فدایی موفقیت آمیز نبود و بی توجهی کامل شرکت کنندگان درکنگره به نظرات دوستان و رفقای فعال در داخل کشور بارز و چشم گیر بود و موجب تعجب است. ـ این امر که بعد از "ده سال" کار تدارکاتی در طی سه روز، کنگره نتوانست مشی سیاسی و اساسنامه حزب جدید را که خلاصه شده بودند، تصویب کند، علاوه بر اینکه از پراکندگی ذهنی و فکری و ایدئولوژیک شرکت کنندگان خبر می دهد، از سفت و سخت بودن افراد نشان دارد که هیچ انعطافی نمی پذیرند. انعطاف پذیری و داشتن توانایی برای رسیدن به توافق از ملزومات فعالیت سیاسی نوین در دوران کثرت پذیری امروزی است. ـ انتخاب شورای مرکزی حزب با اعمال "حق ویژه" برای سه جناح شرکت کننده در کنگره ، آنهم در انتهای کنگره که قاعدتا می بایست همه شرکت کنندگان از حق مساوی برخوردار باشند و به همدلی رسیده باشند، نهادینه کردن سه جریان در ادامه زندگی حزب است. "حق ویژه" اگر برای حضور زنان در شورای مرکزی نوعی تشویق است، برای جناح های شرکت کننده نوعی تبعیض است که در آینده مشکل ساز خواهد گردید. همبستگی سوسیالیستی ایرانیان 15 فروردین ماه 1397، 4 آپریل 2018 hambastegi.socialisti@gmail.com نظر شما؟
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد |
|
