حدود هشتاد نفر از ایرانیان ساکن بوخوم، دورتمند و اسن با شرکت در این آکسیون که اکثریت آنها را زنان تشکیل می‌دادند، با شیرزنان ایران که در پلیسی‌ترین شرایط در خیابان روسری بر می‌دارند و آن را بر چوب هوا می‌کنند، همبستگی خود را اعلام داشتند و بر آنها درود فرستادند.
در این برنامه خانم الهه یمینی به زبان آلمانی، گزارشی از این موج جدید مبارزه علیه حجاب اجباری ارائه داد و با تقدیر از این زنان شجاع موسوم به «دختران- انقلاب» اعلام پشتیبانی نمود. سپس با شرحی کوتاه از تاریخ حجاب و اشاره به حجاب برداشتن طاهر قره‌العین در ۱۸۴۸ به عنوان آغازی شجاعانه علیه قوانین شرعی ملاهای متحجر و زورگو و نیز قانون کشف حجاب رضاشاه، ۱۹۳۶ اطلاعاتی از این نماد خشونت و تبعیض نسبت به زنان ارائه داد. همچنین با اشاره به مبارزات و مقاوت‌های زنان ایران پس از به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی و اجباری شدن حجاب، بیان داشت که برابری طلبی زنان ایران سرکوب شدنی نیست و نیروی تحولات دموکراتیک ایران در این مبارزات نهفته است.
این برنامه با موزیک‌ها و رپ‌های اعتراضی که عموما فریاد آزادی خواهی زنان را می‌رساندند تا 8 شب ادامه پیدا کرد و شرکت کنندگان با در دست داشتن «روسری بر چوب» به مارش در دایره پرداختند.
اولین رپ به نام «آزادی» از نازیلا طیبی متولد 1358، از فعالین رادیکال جنبش اعتراضی سبز در سال 1388 بود. همراه با این توضیح که نازیلا طیبی در سال 1391 در جزیره کیش به قتل رسید اما پلیس کیش مرگ او را خودکشی به دلیل «ضدانقلابی پشیمان» اعلام کرده است. با پخش این ترانه پیام فریاد او به گوش حضار رسید: (پشت دیوار تاریکی ماها اسیر و زندونیم؛ ولی تو راه آزادی ته مسیرو میدونیم؛ همون پرنده‌ی فراری از هراس ویرونیم؛ توی زندان اوین شعر پروازو میخونیم.)
فراخوان این آکسیون در فاصله زمانی کوتاهی حداقل به اطلاع دوهزار نفر ایرانی ساکن در این منطقه رسانده شده بود.
(برگزارکنندگان آکسیون- بوخوم)
