امانوئل، بابا نوئل نیست

امانوئل، بابا نوئل نیست
او رئیس جمهور ثروتمندان است
رئیس جمهور بانکداران، رئیس جمهور قدرتمندان
رئیس جمهور خوش شانس ها، رئیس جمهور پولدارها
امانوئل مانند مانوئل عُنُق نیست، خوشرو است و مدام لبخند می زند.
از همان ابتدا، امانوئل با سیاست نشستن بینابین دو صندلی خود را بالا کشید.
او میانه رو است، سازشکار است، معامله گر است.
در دوران امانوئلِ خوشرو بود که قرارداد استعماری «توتال» با ایران بسته شد.
امانوئل رئیس جمهور برگزیده توانگران است و او البته که مانند بابا نوئل افراطی نیست.
امانوئل جوان است اما سیاستش به نفع جوانان و دانشجویان نیست.
رئیس جمهور توانگران، که رئیس جمهور پناهجویان نیست.
امانوئل، رئیس جمهور بی خانمان ها و ولگردها و بی سقف ها و کارتن خوابها نبود.
امانوئل، رئیس جمهور بیش از سه میلیون بیکار نبود.
امانوئل، رئیس جمهور چهارده میلیون بازنشسته کشور نیز نبود.
امانوئل، رئیس جمهور کسانی که رأی سفید داده بودند نیز نیست.
امانوئل، توانسته است با اکثریت حیرت انگیزی برنده انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شود و به روی کار بیاید. استدلال دموکراسی آمریکایی این است: انتخاب بین «بد» و «بدتر» هم بالاخره خودش انتخابی است. یعنی من در نمایش انتخابات شرکت می کنم و رأی میدهم. با این نتیجه گیری رأی کسانی که بین «بد» و «بدتر» به ناچار به انتخاب «بد» رضایت می دهند به بازی کشیده می شوند.
پناهجویان سوری زیر پل ها یا در ایستگاه های اتوبوس و گوشه پیاده روها و یا در راهروی متروها، کنار ولگردها و بیخانمان ها و بیکاران فرانسوی سرگردان مانده اند.
هوا روز به روز سردتر می شد و به زودی نوئل از راه می رسید.
امانوئل مکار، همچنان رئیس جمهور انتخابی ثروتمندان باقی می ماند.

پاریس - 28 اکتبر 2017