شهروند: روز یکشنبه ۲۱ جون به دعوت کمیته همبستگی با ملت ایران، هزاران تن از ایرانیان و غیر ایرانی ها در مقابل پارلمان انتاریو در کوئینزپارک گرد آمدند تا همبستگی خود را با مردم ایران و جنبش عدالتخواهانه ی آنان اعلام کنند.
چنین جمعیتی از جامعه ایرانی برای نخستین بار بود که برای امری سیاسی و حقوق بشرانه گرد هم آمده بودند.
در این مراسم، دکتر رضا مریدی نماینده ایرانی تبار مجلس انتاریو، گردانندگی را برعهده داشت و از سخنرانان دعوت به سخنرانی می کرد. آقای جک لیتون رهبر حزب نیودمکرات کانادا، خانم کاتلین وین وزیر آموزش و پرورش انتاریو، آقای دیوید بارو شهردار ریچموندهیل، آقایان دیوید زیمر، جیم کرجیانیس و راب اولیفانت نمایندگان مجلس انتاریو در این مراسم هر یک طی سخنانی کوتاه همبستگی خود را با مردم ایران بیان داشتند. بابک پیامی کارگردان سینما و سازنده "رای مخفی" سخنرانی کرد. لیلی پورزند حامل پیام خانم مارتا هال فیندلی نماینده پارلمان فدرال از ویلودیل بود که پیام را دکتر مریدی خواند و لی لی پورزند خود با سخنانی کوتاه از وضعیتی که در این مدت بر خانواده ی آنها گذشته، گفت. او خود را فرزند مهرانگیز کار، وکیل و حقوقدانی که به خاطر مبارزاتش به زندان افتاد، و سیامک پورزند روزنامه نگاری که علیرغم کهولت سن سالها در زندان گذراند و امروز در ایران از حق دیدن همسر و فرزندانش محروم است، خواند؛ خانواده ای که با سرکوب و فشار و تهدید و زندان به خوبی آشناست.
سخنان لی لی پورزند با استقبال هزاران ایرانی حاضر در محوطه روبرو شد.
ژیان قمشی، هنرمند و مجری بنام رادیو ـ تلویزیون سی بی سی کانادا برای چندمین بار در این گردهمایی حضور یافت و دوباره از اعتراضات مسالمت آمیز مردم ایران یاد کرد که وحشیانه سرکوب می شود. او مجددا تاکید کرد که گرد هم آمدن ایرانیها کاری ست خوب که باید ادامه پیدا کند.
همچنین نماینده ی پیام اخوان، وکیل فعال حقوق بشر مقیم مونتریال، پیام او را خواند. مهرداد آرین نژاد از کمیته همبستگی با ملت ایران، سخنرانی کرد. دکتر شهرزاد مجاب اعلام کرد که چند ساعت دیگر در دانشگاه تورنتو جلسه بحث و گفت وگو درباره وضعیت ایران است و از علاقمندان دعوت به حضور کرد.
نماینده کمیته همبستگی با ملت ایران، بیانیه این کمیته را به دو زبان انگلیسی و فارسی خواند. در این بیانیه آمده است:
با درود به ملت بزرگ ایران! امروز اینجا جمع شده ایم تا همصدا با مردم ایران، اعتراض خود را به تحریف نتایج انتخابات ریاست جمهوری و سرکوب بی رحمانه مردم معترض به این تحریف اعلام کنیم. شواهد و قرائن مختلف حاکی از آن است که دولت جمهوری اسلامی نه تنها حرمت آرای ملت ایران را نگاه نداشته بلکه با بیرحمی تمام به سرکوب مردم بویژه جوانان رشید آن مرز و بوم پرداخته است.
مردم ایران با مشارکت بی سابقه در انتخابات ریاست جمهوری، برغم محدودیتهای موجود، به کاندیدایی رای دادند که شاید آینده بهتری را برای آنان رقم زند، اما دولت جمهوری اسلامی با تغییر و تحریف کامل نتیجه انتخابات، کاندیدای دیگری را به عنوان رییس جمهورآینده معرفی و تایید کرده است. این تحریف بزرگ نه تنها شگفتی و خشم گسترده مردم ایران را بر انگیخته بلکه باعث عدم پذیرش نتیجه اعلام شده توسط برخی کشورهای دیگر شده است.
دولت جمهوری اسلامی از یک سو به تحریف انتخاب مردم ایران پرداخته و از سوی دیگر اعتراض مسالمت آمیز زنان و مردان ایرانی را با بیرحمی تمام توسط نیروهای نظامی و شبه نظامی خود به شدت سرکوب می کند. آخرین خبرهای رسیده از ایران حاکی است که بسیاری از رهبران سیاسی جریانهای اصلاح طلب دستگیر، زندانی و یا به حبس خانگی محکوم شده اند.
علاوه بر آن، دولت جمهوری اسلامی با قطع و ایجاد اختلال در همه وسایل ارتباطی فردی و جمعی مانند اینترنت، تلفنهای همراه، رسانه های فارسی زبان خارج از کشور، مانع رسیدن صدای اعتراض مردم ایران به جهانیان شده است.
ما به عنوان گروهی از ایرانیان مقیم خارج از کشور جهت همصدایی و حمایت از مطالبات به حق مردم شریف و آزادیخواه ایران، گرد هم آمده ایم تا همبستگی خود را با این حرکت اعتراضی نشان داده وتلاش کنیم تا صدای سرکوب شده مردم داخل ایران را به گوش جهانیان برسانیم.
لازم به یاد آوری است که کمیته برگزار کننده این تجمع، هیچگونه وابستگی حزبی، جناحی و عقیدتی ندارد و صرفا در جهت هم آوایی با خواستهای ملت ایران فعالیت می کند.
خواسته های این تجمع به شرح زیر اعلام می گردد:
ـ ما خواهان توقف فوری سرکوب و اعمال خشونت به معترضین هستیم .
ـ ما خواهان آزادی بدون قید و شرط فعالان سیاسی وافراد دستگیر شده در تظاهرات اعتراضی هستیم.
ـ ما خواهان باطل شدن انتخابات تحریف شده هستیم.
ـ ما دولت آقای احمدی نژاد را به دلیل تقلب در انتخابات و خیانت به ملت ایران غیر قانونی می دانیم.
ـ ما رهبر جمهوری اسلامی ایران را در ارتباط با تحریف آرا و قتل عا م و سرکوب مردم بی گناه مسئول می دانیم.
ـ ما خواستار برقراری مجدد وسایل ارتباطی در داخل کشور هستیم.
در پایان پویا علاقبند، یکی از اعضای هیئت مدیره کانون ایرانیان دانشگاه تورنتو، گزارش لحظه به لحظه ای را از قول یکی از شرکت کنندگان در تظاهرات روز شنبه خواند و با چند شعار مراسم را به پایان برد.
در حاشیه:
ـ بعضی وقت ها مسائل در حاشیه مهم تر از متن هستند ولی به دلایلی در حاشیه عنوان می شوند، یکی از آن دلایل این است که موضوع اصلی کمرنگ دیده نشود. در این مراسم، موضوع اصلی، گردآمدن هزاران نفر، در یک مکان برای حمایت از مبارزات مسالمت آمیز مردم ایران بود. این امر به خودی خود، خوب و بجاست و لازم است که تشویق و تبلیغ شود، زیرا که بیش از هر زمان به هماهنگی و همراهی نیاز است. اما مسائلی هم پیش آمد که نمیشود ندید و نگفت، که در این صورت گزارش جنبه ی واقعگرایانه اش را از دست خواهد داد.
ـ "کمیته همبستگی با ملت ایران" که برگزارکننده این گردهمایی بود، تقاضا کرده بود که پرچم آورده نشود، ولی دوستداران پرچم شیر و خورشید نه تنها پرچم های عظیم و کوچک و بزرگ که چترهای پرچمی هم آورده بودند و ردیف های جلو را گرفته بودند تا بتوانند تقاضاها و شعارهایشان را بهتر به گوش سخنرانان برسانند.
ـ وقتی آقای دیوید بارو شهردار ریچموندهیل برای کشته شدگان تظاهرات اخیر در ایران از جمله ندا که عکس هایش بزرگ و کوچک در دست حاضران بود، اعلام یک دقیقه سکوت کرد، بعضی از این افراد حامل پرچم توجهی نکردند که همین امر موجب شد آقای بارو با عصبانیت از آنها بخواهد ساکت باشند و به قربانیان احترام بگذارند.
ـ وقتی ژیان قمشی در حال سخنرانی بود، برخی از این افراد فریاد می زدند "فارسی حرف بزن ما نمی فهمیم" در حالی که متوجه نبودند که هدف از این گردهمایی ها انتقال پیام به جامعه کانادایی و بویژه مقامات آن است که آن هم باید به انگلیسی باشد بویژه وقتی چندین نماینده مجلس فدرال و استانی و وزیر در این مراسم حضور دارند، وگرنه ما که خود می دانیم در ایران چه میگذرد.
ـ در زمان سخنرانی دکتر مریدی، چند تن از افراد پرچم به دست با اصرار و فریاد از او می خواستند که بگوید مرگ بر جمهوری اسلامی، استدلال آنها این بود که آنها به آقای مریدی رای داده اند پس حالا باید او بگوید مرگ بر جمهوری اسلامی. آیا نتیجه ی سالها زندگی در جوامع دمکرات این است؟ آیا این افراد نمی دانند که یک نماینده مجلس برای خوشایند دیگران نمی تواند شعار مرگ بر یک دولت دیگر که در سازمان ملل کرسی دارد، سر بدهد؟
ـ در زمان سخنرانی دکتر مریدی، خانمی رفت و پرچم بزرگی را روی تریبون پهن کرد. بعد که این پرچم جمع شد، به دفعات پرچم کوچکی را به جلوی تریبون برده و به دست دکتر مریدی می دادند. استدلال آنها این بود که او باید پرچم را در دست بگیرد.
ـ در حین سخنرانی های افراد چه ایرانی و چه از مقامات کانادایی، یک باره صدای شعار "مرگ بر جمهوری اسلامی" بلند می شد و از آن طرف هم شعار "ایران، ایران" و “peace, Peace” داده می شد.
پلیس های مستقر در میدان هم مانده بودند که اگر در ایران تظاهرات است و ضرب و شتم، اینها اینجا چرا بر سر هم فریاد می کشند.
ـ تنها لحظاتی که آرامش نسبی برقرار بود، لحظاتی بود که سرود و یا ترانه ای پخش می شد و مردم با آن همخوانی می کردند، وگرنه بیشتر مواقع تقابل گروه کوچکی با هیاهو با بقیه جمع بود، به طوری که پلیس دوچرخه های خود را آورد و برای صف اول مانعی به وجود آورد که به جلوی تریبون نیایند.
ـ پس از پایان مراسم، اتوموبیل های مزین به انواع و اقسام پرچم بوق بوق زنان به راه افتادند. فردی کانادایی کنار من پرسید چه خبر است؟ گفتم موضوع مربوط به ایران است و کشت و کشتارها، گفت، من فکرکردم جشن است که دارند بوق میزنند!
گفتنی ست روز دوشنبه 22 جون نیز ده ها نفر در پیاده روی خیابان یونیورسیتی مقابل کوئینزپارک گردهمایی ترتیب دادند و در این مراسم تنها پلاکاردهایی در همبستگی با ملت ایران به چشم می خورد. افراد شرکت کننده در این گردهمایی سپس به سوی شهرداری تورنتو در خیابان بی و کوئین رفتند و در محوطه مقابل شهرداری با خواندن سرود یار دبستانی به گردهمایی خود پایان دادند.
عکس های این گردهمایی را در گالری عکس ببینید .
