از منافع تو تبعیت نمی کنم. تویی که بیشتر از چشمانم دوستت می دارم. نه از منافع دوستانم. نه از منافع این شهر. نه از منافع این کشور. نه از منافع این قاره. نه از منافع همه ساکنان این سیاره.
از منافع آن هایی نیز که پس از ما بر این سیاره خواهند زیست.
این چنین بگویم،از ایده ای تبعیت می کنم. ایده ی انسان. آن چنان بنظرم نزدیک می آید، انگار که مرا لمس می کند. و آن چنان بنظرم آن دورها می نماید، انگار که به ستارگان می نگرم.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد