میان تن تو
گم کرده ای دارد
دستان تشنه ء من .
آنجا
که بی انتهائی بُهت است
و پاسخی به گوارائی تشنگی ام .
آبشار مرمرین تنت
با ماهیان لبم
گشاده رو در سخن است
و تمنّای من گرمیگیرد
میان باغ تنت.
اندامت
آن تندیس معجزه
در تکاپوی پاسخی به تشنگی ام
چونان شا لی ز ابریشم
میرقصد بی قرار در باد .ِ
تنم
از عطر اندامت
مست میشود
در زمزمهء شبانه مان .
محمد فارسی
اکتبر 2017