ندای مردم ایران را خاموشی نیست

hamid_farkhondeh@hotmail.com
سینه ندای ایران را شکافتند. او اکنون در دل خاک خفته، چشمانش اما با دنیا سخن می گوید.او ندای ما در دنیا شده، سند مظلومیت مردمان و سبعیت حاکمان گشته است. ندای ملت را می توان غرقه در خون کرد، صدایش را خاموش اما هرگز نمی توان کرد.
حال در انبان بهانه جویی ها و فرافکنی ها بکاوید، کارداران از سفارتخانه اخراج کنید و توطئه گر و خرابکار از فرودگاه وارد کنید. هر پافشاری رهبر بر عدم عدم ابطال انتخابات، آنهم با اعتراف شورای نگهبان خودی بر مخدوش بودن تعداد زیادی از صندوقها،
نمایش کودتا، کارگردانان و صحنه آرایان آن را هر روز مضحک تر از پیش می کند.
چنانچه نزدیک به دو هفته بعد از کودتا، مردم ایران بخصوص جوانان کشور هم صدای اعتراض مسالمت آمیزشان به رهزنی آرا بلند است، هم بدنشان پذیرای ضربه باتوم ها، قمه ها و تیرهای ماموران حکومتی است.
آیت الله خمینی برای رساندن صدای اعتراض در دوران انقلاب از همه رساناها کمک می گرفت و با تمام رادیو و تلویزیون های غربی مصاحبه می کرد. امروز هر ندای ایرانی و هر یار و همراه او، با دوربین تلفن همراهش هشیارترین خبرنگار داخلی و خارجی برای ثبت لحظه هاست. لحظه های در خون غلطیدن جوانان کشور در تظاهرات مسالمت آمیز، تصویرهای ویرانگری و ناامنی توسط ماموران نظم و امنیت. حال باز بولتن کودتا را بر گردش آزاد خبر ترجیح دهید. بجای انعکاس صدای ملت سانسور و جعل خبر در رسانه ملی بگسترید. فیلم برداری از خیابان های تهران را برای خبرنگاران خارجی، جز از مراسم نماز تقلب و تهدید، ممنوع کنید. باز هم خبرنگار خارجی اخراج و روزنامه نگار داخلی احضار کنید. درست است که چشم دیدن خبرنگاران بی طرف بخصوص بی بی سی فارسی را ندارید، چشم مردم دنیا را اما نمی توانید ببندید.
چگونه است که با دارا بودن دستگاه عرض و طویل اطلاعاتی، شب کودتا و روزهای بعد
صدها نفر را فله ای بازداشت می کنید و حتی در دفاتر روزنامه ها مامور می گمارید، چطور می گویید نه تنها بر همه امور در ایران که بر منطقه کنترل دارید، آنگاه "450 خرابکار از جزیره انگلیس" برای آشوبگری در کشور وارد فرودگاه می شوند و آنان را دستگیر نمی کنید؟ لابد
متکی به این پندارید که: حال که رهبر دروغ 24 میلیونی می گوید چرا وزیر امور خارجه نتواند دروغ 450 تایی بگوید.
در انقلاب ها سر مار استبداد قطع کنند، در اصلاحات آن را به سوراخ خویش رانند. علیرغم اینکه ممکن است بخاطر شدت خشونت نیروهای حکومتی گهگاه در تظاهرات صدای "مرگ بر" یا "می کشم" شنیده شود، ملت ایران در این حرکت مسالمت آمیز و عدالتخواهانه، خواستار مرگ این و آن نیست. مردم آمده اند تا زندگی را فریاد کنند.
مردم تنها خواهان برجای خود نشاندن مستبدان هستند. برآنند تا از بی قانونی جلوگیری کنند. می خواهند آنها که پنج یا شش میلیون رای، یعنی حدود 10 درصد آرای مردم را دارا هستند، برای دیگران تعیین تکلیف نکنند. به خیابان آمده اند تا به حکومت و مفتشانش اجازه ندهند به شعورشان توهین کنند. می گویند کسانی که نشان داده اند حتی از عهده رهبری جناح خود نیز برنمی آیند، آنها که حتی به وعده داده شده برای آن ۱۰ درصد نیز نتوانسته اند وفادار باشند، آرا را مهندسی نکنند، آمار دروغ تحویل ندهند و در مقابل خواست ملت نایستند. دنیا صدای اعتراض و عدالتخواهی مردم ایران را شنیده است، آیت الله خامنه ای اما علیرغم گذشت نزدیک به دو هفته از اعتراضات خیابانی و اعتراف شورای نگهبان به تخلفات گسترده در انتخابات، همچنان از نتیجه انتخابات دفاع و درخواست ابطال آن از سوی مهندس موسوی و مهدی کروبی را رد می کند، در تازه ترین اظهارات خویش بر گفته های قبلی خود پای فشرد.
در خیزش مسالمت آمیز و مدنی ملت برای صیانت از آرای خویش، مار زخمی استبداد مراقبت ویژه می طلبد. تنها با حضور پیوسته، انبوه و پرهیز از هرگونه خشونت می توانیم آن را وادار به تمکین به اراده عمومی کنیم.
اما درصورت بازگشت به خانه ها با دستانی خالی، این مار زخمی شبانگاه برای دزدیدن چراغ بر در خواهد کوبید. اول سراغ مهندس و شیخ و سید خواهند رفت، بعد نشانی خانقاه ویران درویش را خواهند پرسید. سپس سراغ بقیه السیف دانشجویان، آنها که تاکنون نه بازداشت گشته اند و نه از پنجره پرت شده اند خواهند رفت، بعد هر سفیدی را سیاه و هر بوته سبزی را لگد خواهند کرد و تنها خارها را بر جای خواهند گذاشت و خوارها را جایگاه خواهند بخشید.
البته در آن روز به پس گرفته شدن اعتراض رضایی از شورای نگهبان نیز رضایت نخواهند داد. سردار را نیز چنین سربلند نخواهند داشت.