روز پنج شنبه ۱۸ يونی از ساعت ۴ تا ۷ بعد از ظهر، تظاهراتی از سوی ايرانيان مقيم هلند در مقابل پارلمان اين کشور در شهر دنهاخ (لاهه) برگزار گرديد که جمعيتی حدود ۱۰۰۰ نفر از زن و مرد، پير و جوان و از گروههای مختلف فکری و همچنين اعضا و هواداران گروههای مختلف سياسی در آن شرکت داشتند.
در اين تظاهرات پلاکاردهائی با اين مضمون ديده می شد:
رأی من چه شد
رأی من کجاست
ابطال انتخابات
درخواست نظارت بين المللی بر انتخابات
منع سرکوب و خشونت توسط نيروهای انتظامي
همچنين شعارهائی بدين مضمون داده شد:
خس و خاشاک توئی، دشمن اين خاک توئي
دولت کودتا نمی خوايم، نمی خوايم
دولت سيب زمينی نمی خوايم، نمی خوايم
دانشجوی زندانی آزاد بايد گردد
زندانی سياسی آزاد بايد گردد
رأی ما رو دزديدن، دارن باهاش پز ميدن
تقلب يک درصد، دو درصد نه ۵۳ درصد
در اين گردهمائی نمايندگانی از پارلمان هلند از احزاب سوسياليست، چپ های سبز، حزب دمکرات ۶۶ و حزب کارگر حضور داشتند و ضمن همبستگی خود با مردم ايران و مبارزات آزاديخواهانه آنها به ايراد سخنرانی کوتاهی پرداختند.
نماينده چپ سبز سخنانش را اينگونه آغاز کرد که ايکاش من نيز هم اکنون در کنار مردم ايران در تهران بودم.
نماينده حزب سوسياليست هلند آقای هری فان بمل که مسئول امور خارجه حزب سوسياليست در پارلمان هلند نيز می باشد ضمن اعلام حمايت کامل خويش و حزب متبوعش از مبارزات حق طلبانه و آزاديخواهانه مردم ميهنمان، به جنبه های مسالمت آميز و دمکراتيک اين حرکات اشاره کرده و گفت که در اين رابطه در طی چند روز اخير همواره وزير امورخارجه (که عضو حزب دمکرات – مسيحی است) را تحت فشار قرار داده که منجر به فراخواندن سفير ايران شده است. البته سفير، معاونش را فرستاده است.
وی ضمنأ در سخنرانيش گفت که امروز مسئله انتخابات بايد از مسئله هسته ای و همچنين ساير مسائل ديگر جدا شود و تنها و تنها بايد به مسئله انتخابات و خواست به حق مردم ايران که ابطال انتخابات است، پرداخته شود.
ضمن سخنرانی، تظاهرکنندگان بارها با کف زدنها ی ممتد و ابراز احساسات از سخنرانان قدردانی کردند.
در پايان قطعنامه ای خوانده شد که در آن از دولت هلند خواسته شده بود:
۱- احمدی نژاد به عنوان رئيس جمهور به رسميت شناخته نشود.
۲- سفارت ايران در هلند را تعطيل کنند.
۳- سرکوب دولتی عليه تظاهرات مسالمت آميز مردم را محکوم کنند.
۴- مخالفت خويش با اعمال دولت جمهوری اسلامی عليه آزادی مطبوعات و تهديد و بيرون کردن خبرنگاران خارجی را اعلام کنند.
۵- جمهوری اسلامی به سانسور عليه مطبوعات و فيلتر سايتها و ساير محدوديتهای رسانه ای پايان دهد.
۶- چنانچه دولت ايران به درخواستهای فوق توجه نکند، سفير هلند در ايران را فرا خوانده و سفير ايران را به ايران بازگردانند.
۷- تدابيری اتخاذ شود تا همراه ديگر اعضا اتحاديه اروپا توسط اقدامات ديپلماتيک، کسانی را که به صورت غير قانونی به قدرت رسيده اند را تحت فشار قرار دهند.
تظاهرات با خواندن سرود يار دبستانی به پايان رسيد.
