درباره اطلاعیه جمعی از اعضاء سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران

در تاریخ 22 فروردین 1396- 10آوریل 2017، اطلاعیه ای با امضاء «هیات هماهنگی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران - طرفداران وحدت چپ» و با عنوان «مصوبات نشست حضوری جمعی از اعضای سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران» در سایت‌ها منتشر شده است.

این اطلاعیه از جانب جمعی از رفقای سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران منتشر شده و در ادامه اقداماتی است که این رفقا پس از کنگره فوق‌العاده سازمان ( خرداد ۱۳۹۴- ژوئن ۲۰۱۵) آغاز کردند و بتدریج راه جدائی را در پیش گرفتند و اکنون با انتشار این اطلاعیه به جدائی‌شان از سازمان رسمیت بخشیدند.

رفقا در این اطلاعیه خودشان را طرفداران «وحدت چپ» اعلام کرده‌اند و گویا که اکثریت اعضاء سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران با وحدت چپ مخالف‌اند. جدا از این بازی لغوی، جالب توجه است که این رفقا با شعار «وحدت چپ»، از سازمان جدا می‌شوند، یعنی به امید وحدت «نسیه»، نقدا انشعاب می‌کنند! اما واقعیت این است که به گواهی مصوبات و اسناد متعدد سازمان در کنگره‌های گذشته، اکثریت وسیع اعضاء سازمان ما همواره موافق همگرائی و وحدت چپ بوده و هستند. اختلاف درون سازمان حول پروژه مشخص «شکل دهی تشکل بزرگ چپ » بود که با انتشار فراخوانی در تاریخ 15 آبان 1391 ( 5 نوامبر 2012) آغاز شد و بر اساس نقشه راه مورد توافق می‌بایست پس از دو سال به هدف آن که همانا دستیابی به یک سند پایه نظری، برنامه‌ای و تشکیلاتی بود، برسد. در پایان مهلت تعیین شده، نه یک سند واحد که چهار منشور تهیه شده بود و حاصل کار نشان می‌داد که این مجموعه نمی‌تواند به توافق حول یک سند واحد رسد و طبعا وحدت این مجموعه ناممکن است.

کنگره فوق‌العاده سازمان ما در ژوئن 2015 نیزنتوانست در مورد ادامه یا توقف این پروژه تصمیم قطعی گیرد. بخشی از رفقای سازمان علیرغم نتیجه دو سال گفتگوها و تلاش‌های صورت گرفته در چارچوب پروژه «شکلدهی تشکل بزرگ چپ» و نهایتا به بن بست رسیدن این پروژه، اصرار بر ادامه آن داشتند و قطعنامه‌ای هم در این مورد به کنگره دادند که موفق به کسب رای اکثریت اعضاء سازمان نشد.

پس از کنگره اما این رفقا تصمیم گرفتند که بدون توافق با اکثریت اعضاء سازمان، گفتگوهایشان را با سازمان اکثریت و کنشگران چپ و تلاش در پیشبرد آن پروژه را ادامه دهند.

علیرغم اقدام غیردمکراتیک و غیرتشکیلاتی این رفقا، عدم حضورشان در جلسات سازمانی و بحثهای عمومی و کناره‌گیری اغلب این رفقا از فعالیت در واحدهای سازمان، دیگر رفقا کار سازمان را ادامه دادند و همزمان از این رفقا در نوبت‌های مختلف دعوت شد تا در جلسات عمومی شرکت کرده و با تلاش همگی، اختلافات با گفتگو مشترک همه اعضاء سازمان حل و فصل شود. متاسفانه نه تنها این دعوت‌ها بی‌جواب ماند، بلکه رفقا در کنگره ادواری سازمان هم شرکت نکردند و نشان دادند که راهی جدا از اکثریت اعضاء سازمان برگزیده‌اند.

همچنین پیشنهاد ما مبنی بر برگزاری کنگره فوقالعاده دیگری به منظور بحث و تصمیم گیری پیرامون آن «پروژه» و دیگر مسائل مورداختلاف را، با این عنوان که موضوع «پروژه» قابل رای گیری در کنگره نیست، رد کردند.

این نیز واقعیت دارد که پاره ای اختلافات نظری برنامه ای و سیاسی، خاصه در مورد استراتژی سیاسی، در میان اعضاء سازمان بوده که در جریان پیشرفت مباحث «پروژه» مذکور بارزتر گشته، و ظاهرا حول موضوع توقف یا ادامه این «پروژه» متمرکز شده است. اما آن دسته از رفقا که طرفدار ادامه « پروژه» هستند، از بحث و بررسی مسائل مورد اختلاف سیاسی و نظری موجود طفره رفته و پیشنهاد ما برای حضور و مشارکت در تدوین مبانی نظری – سیاسی سازمان را نیز بی‌پاسخ گذاشتند.

با وجود اختلافات نظری یا سیاسی در این یا آن زمینه، در سازمان ما هیچگاه «فراکسیون»، طبق روال رایج در برخی احزاب و سازمانها، وجود نداشته است تا چه رسد به فراکسیونی که هدف اعلام شده آن، تحت عنوان «طرفداری از وحدت»، جدائی یا انحلال سازمان باشد. در اساسنامه موجود سازمان هم چنین چیزی پیش‌بینی نشده است. بنابراین، تشکیل یک فراکسیون مستلزم تغییری قبلی اساسنامه مطابق ترتیب پیش‌بینی شده در آن بود که این راه حل هم مورد قبول رفقای طرفدار «پروژه» قرار نگرفت.

از فاصله کنگره فوق‌العاده تا زمان انتشار اطلاعیه فوق بیش از 22 ماه می‌گذرد و در این مدت تجربه نشان داد که پروژه «شکلدهی تشکل بزرگ چپ» در چارچوب فراخوان و نقشه راه مورد توافق نیروهایی که در آن شرکت کرده بودند، به بن بست رسیده است و، حتی بعد از سپری شدن حدود دو سال از پایان آن، راهی به پیش ندارد. آنچه امروز تحت عنوان «پروژه وحدت» تبلیغ می‌شود صرفا پروژه‌ای است که سازمان اکثریت در آخرین کنگره خود به تصویب رسانده که نه در محتوی و نه درشکل ربطی به پروژه «شکل‌دهی تشکل بزرگ چپ» ندارد. رفقای ما به جای استفاده از اهرم دمکراتيک پيش بينی شده در اساسنامه سازمان يعنی فراخواندن کنگره فوق العاده برای تصميم گيری و پذیرش رای عمومی و دمکراتيک تشکيلات در اين مورد، با انتشار این اطلاعیه براین نکته تاکید دارند که خواهان مشارکت در این پروژه هستند. ، در حالی که این پروژه اخیر تاکنون در جمع سازمانی ما حتی مورد بحث هم قرار نگرفته است. این تصمیم رفقا در ادامه همان تصمیمی است که 22 ماه پیش این رفقا اتخاذ کرده‌اند که همانا جدائی از اکثریت سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران است.

در فاصله کمتر از یک ماهی که از انتشار اطلاعیه «مصوبات نشست حضوری جمعی از اعضای سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران» می‌گذرد، این رفقا چندین اعلامیه پیرامون موضوعات گوناگون با امضاء «هیات هماهنگی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران - طرفداران وحدت چپ» منتشر کرده و همکاری‌های خود با سازمان اکثریت و کنشگران چپ را در سطح علنی دنبال کرده‌اند. این اقدامات نشان از آن دارد که این رفقا از مدتها پیش تصمیم به پیش گرفتن راه جدائی داشتند و اکنون زمان را برای بیرونی کردن این تصمیم مناسب دیده‌اند.

باید پذیرفت که علیرغم تلاشهای بسیار، ما نتوانستیم وحدت درون سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران را حفظ کنیم و از این بابت بسیار متاسفیم. در عین حال برای رفقایی که هم اینک زیر عنوان « «هیات هماهنگی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران - طرفداران وحدت چپ» تلاش برای وحدت با سازمان اکثریت و کنشگران چپ را پیش میبرند، آرزوی موفقیت می‌کنیم.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
5 مه 2017