ماه شورانگیز خرداد

سبز پوشیده ای سبز سبز شده ای
مثل فصل بهار
مثل ماه شورانگیز خرداد
منه خزان زده را دل می سوزانی
یا زیر پاهایت له می کنی

می دانی چقدر اشک ریخته ام
تا به تو برسم
پاهایم تاول زده است
وبا پاهای تاول زده
از قفس بزرگ ترس و انتظار گریخته ام
وسراسیمه و هراسان
بت ترس را شکسته به تو رسیده ام
مرا پناه می دهی
یا زیر پاهایت له می کنی
وقتی قفس ترس و انتظار زندانم شد
وقتی اشک هایم خوراک شب و روزم شد
وقتی برای یک ذره آزادی
صد بار مردم و زنده شدم
به تو رو آوردم
به تو رو آوردم

مرا پناه می دهی
یا زیر پاهایت له می کنی

مرا دوباره به آن قفس برنگردان
از آن قفس بیزارم
از آن قفس بیزارم
من تازه بت ترس را زیرپاهایم خرد کرده ام

آه شانه هایت چقدر کوچک است
می ترسم می ترسم تحمل اشک هایم را نداشته باشد
می ترسم بارسنگین ضجه هایم
شانه هایت را بشکند

بگو قوی هستی
بگو قوی هستی
قوی تر از انتظارات وگریه های من
فکر برگشتن به قفس عذابم می دهد
آزادی ام را تضمین کن
من از زندگی در قفس بیزارم
بدان مرا به آن قفس برگردانی
خواهم گفت خیلی خیلی نامردی
وهرگز هرگز نمی بخشم تو را

لندن خرداد
۱۳۸۸