majidsedghi@yahoo
دومین فیلم بلند امین آلپر فیلمساز مطرح سینمای ترکیه به نام جنون ( باعنوان اصلی ABULKA ) به شکلی نمادین چهره ی امروز ترکیه را نشان می دهد. این فیلم که چندی پیش در سینماهای فرانسه به نمایش درآمد یک فیلم غنی و بلند پروازانه ی سیاسی است . حکایت مردی به نام غدیر که به بیست سال زندان محکوم شده است . پلیسی که کارش رد یابی تروریست هاست به زندانی , آزادی زود هنگامش را مژده می دهد به شرط آنکه با نفوذ در دل محله قدیمی اش که تروریست ها در آنجا فعال هستند آنها را شناسایی و به پلیس معرفی کند . غدیر پس از چهارسال به دیداربرادر کوچکترش احمد می رود که شغلش کشتن سگهای ولگرد در شهر است . واز سوی دیگر برادر دیگر این دو که ده سال است ناپدید شده امروز ظاهرا رهبری گروهی از تروریست ها را برعهده دارد .
فیلم شرح یک وضعیت بسیارتاریک است که درآن یک رژیم دیکتاتوری با اعمال قدرت از طریق خشونت برمردم حکومت می کند و دراین میان به تاثیر اقتدار پلیس بر روح و روان قهرمانان فیلم اشاره دارد. ( جنون ) یک فیلم غیرمتعارف و کافکایی درفضایی خاموش با پیچیدگی در روابط بین شخصیتها , شک ها و درمجموع محو واقعیت است . از سویی دیگر می توان فیلم را یک طنزتلخ و گزنده از ملتی دانست که محکوم به پوچی و گریبانگیر ترس اند. داستان دو برادر به دام افتاده د ریک نظام سیاسی خشن که آنها را به خشونت سوق می دهد وهمه دریک دایره کاملا بسته گرفتارمی شوند . ترکیه ای که درفیلم نمایش داده می شود تصویری از محله های فقیرنشین ترکیه است که مکان اصلی داستان بشمارمی روند خیابان های کثیف و ساختمان های بسیارقدیمی که تصور اینکه چگونه آدمها دراین ساختمان ها زندگی می کنند دشواراست .
کاربرد صدا و نورپردازی درفیلم بسیاراستادانه و به ویژه نورپردازی یاد آور شیوه ی اکسپرسیونیسم سینمای آلمان درآثار مورنائو ست . با این همه ,فیلم دربخش دوم کاملا درتاریکی شب است . صدا درفیلم بیشتر احساس ظلم و ستم و هراس از مکانهای بسته را نشان می دهد و کارگردان هوشمندانه از موسیقی های اضافی خودداری کرده است .
افسردگی همگانی
آلپراخیرا در گفت و گویی با نشریه ی فرانسوی زبان اومانیته درپاسخ به این پرسش که امروز زندگی شما درترکیه چگونه می گذرد گفته بود :
درترکیه ما دریک افسردگی همگانی به سرمی بریم . ما از طریق اینترنت و یا چیزهای دیگردرجریان خبرهای بد قرارمی گیریم مانند دستگیری روزنامه نگاران و اعضای پار لمان و یا سیاستمداران مخالف خواب و بیداری ما هردو درغم واندوه و ترس است و با این حال به زندگی ادامه می دهیم . وقتی در خیابان ها قدم می زنید متوجه می شوید که هیچ چیزتغییرنکرده با این حال دوستان و بستگان ما شغل های خود را از دست داده و یا روانه زندان می شوند. این مسائل آدم را خسته و ناتوان می کند.
آلپر همچنین در پاسخ به این پرسش که وضعیت کنونی ترکیه در زندگی شما به عنوان یک فیلمسازچه تاثیری دارد یاد آورشده بود که دولت در زمینه ی هنرخود را چندان درگیرنمی کند با این حال همه می دانیم که باید خط قرمزها را رعایت کنیم مانند انتقاد و توهین به مقامات دولتی و یا بیان حقایقی که به نظرآنها تحریک برای شورش قلمداد می شود . ما درواقع از زیر یک رادار عبورمی کنیم و ممکن نیست بتوانیم چیزی را تغییردهیم . بک نقد چاپ شده دریک نشریه می تواند رادار سانسور را بیدارکند .دریک کلام همه رسانه ها تحت کنترل هستند
امین آلپر متولد 1974 درقونیه مرکز استان قونیه ترکیه است . او نخستین بار با فیلم کوتاه (نامه ) به عنوان کارگردان و فیلمنامه نویس وارد سینما شد . نخستین فیلم بلندش ( آنسوی تپه ها ) برنده ی جایزه فیلم کالیگاری در شصت و دومین جشنواره جهانی فیلم برلین و فیلم اخیرش جایزه ی ویژه هیات دوران درهفتاد و دومین جشنواره سینمایی ونیز را نصیب او ساخت .
