شانزده آذر روز دانشجوست. این روز یادآور سنت درخشان اتحاد و مبارزه دانشجویان علیه دیکتاتوری و دخالت امپریالیستی است. با گذشت بیش از شش دهه، هنوز پیکار با دیکتاتوری و تاکید بر حاکمیت مردم در مبارزه دانشجویی حائز اهمیت است و استقلال جنبش دانشجویی بدون پیکاردر این دو عرصه، معنای خود را از دست می دهد. مبارزات دانشجویی با همه فراز و فرودهایش در دوره نظام جمهوری اسلامی همیشه با آزادیخواهی و عدالت جویی جوانان و دانشجویان در پیوند بوده و هر چه شکاف طبقاتی گسترده تر، سرکوب ها در مراکز آموزش عالی نهادینه تر و آموزش کالایی شده تر و از عمومی و رایگان بودن فاصله بیشتری گرفته است، این پیوند هم اجتناب ناپذیرتر شده است. در سالروز جنبش دانشجویی بر حمایت کامل خود از مطالبات صنفی و آموزشی دانشجویان و خواست های آزادیخواهانه آنان تاکید می کنیم. همصدا با دانشجویان می گوییم که :
دانشگاه پادگان نیست. بسیج، حراست و همه نهادهای اختناق آفرین در مراکز آموزش عالی باید برچیده شوند. سرکوب دانشجویان به خاطر فعالیت های صنفی، طرح مطالبات، مباحثات فکری و عقیدتی، باور به حق تشکل، تجمع و فعالیت های علمی، آکادمیک و سیاسی در محیط های دانشجویی باید پایان داده شود.
تبعیض جنسیتی در همه دانشگاهها در همه زمینه ها و در همه شکل های آن بویژه سهمینه بندی جنسیتی باید ملغی شود. به تحمیل حجاب در خوابگاهها، وضع مقررات نابرابر برای رفت و آمد و حضور در خوابگاهها و برخوردهای تهدید آمیز حراستی ها، توهین و تحقیر زنان به عنوان جنس دوم و "ضعیف" زیر پوشش تامین امنیت دختران دانشجو باید پایان داده شود.
بومی گزینی عامل گسترش محرومبت در دسترسی به فرصت های بهینه آموزشی برای دانشجویان شهرستان هاست و ثمره ای جز جایگزین کردن قدرت خرید کالای آموزش با استعدادها و توانایی های واقعی توده دانش آندوخته گان در میزان دسترسی به آموزش کیفی و برتر و نهادینه سازی اشکال ناعادلانه رقابت های تحصیلی ندارد.
در شرایطی که فرزندان طبقات محروم ناگزیر هستند همراه با تحصیل برای تامین معاش کار کنند، پول سالاران و دلالان عرصه آموزش، قانون سنوات در دانشگاهها را به اهرمی در تحمیل هزینه‌های سنگین برای ترم‌های تحصیلی به پایان نرسیده در فرصت ناکافی تعیین شده برای رشته های کارشناسی، کارشناسی ارشد و رشته های دکتری تبدیل کرده اند. این قانون ظالمانه در کنار انواع سهمیه بندی های ناعادلانه برای نهادهای رنگارنگ حاکمیتی در دانشگاهها، رواج روافزون شکل های مختلف اخاذی از توده دانشجو، ناکارایی صندوق رفاه دانشجویان، هزینه های کمرشکن خوابگاههای دانشجویی، هزینه بالای غذای نامطلوب و بی کیفیت بیش از همه دانشجویان بی بضاعت و فرزندان کارگران و زحمتکشان را هدف قرار داده است. ما از مبارزه دانشجویان برای لغو قانون سنوات و برای مطالبات صنفی حمایت می کنیم.
در شرایطی که هر روز ترفند تازه ای برای محدودتر کردن دامنه توانایی ورود به آموزش عالی وضع می کنند و در کنار بهره کشی از کار رایگان دانشجویان به بهانه دوره های کارآموزی و کارورزی، خرید و فروش مدارک تحصیلی، جعل مدارک علمی، هر روز موسسات خصوصی بیشتری وارد حوزه آموزش عالی می شوند، از مبارزه دانشجویان برای حق به خطر افتاده برخورداری از آموزش رایگان و عمومی که حتی در اصل سی ام قانون اساسی همین رژیم هم تایید شده است جانبداری می کنیم.
شانزده آذر روز خروش و طغیان توده دانشجو علیه بی عدالتی و استبداد است و می دانیم که تا وقتی استبداد تاریک اندیش مذهبی بر ما حاکم است، رژیم ریاضت کشی، نظام بهره کشی، و بساط کالایی سازی آموزش عالی برچیده نخواهد شد. بیرون دانشگاه نیز جامعه ای در انتظار دانشجوست که اکنون نیمی از آحادش حتی نمی توانند شکم شان را سیر کنند؛ توده انبوه محرومان، بیکاران، تهیدستان، معتدان، کارتن خوابان، مطرودانی که طبقه فاسد سیاسی حاکم آنها را به هزارتوی بیدرکجاهای فضاهای بیرحم این کلان شهرهای مورد تجاوز قرار گرفته از نظر فضاهای شهری پس فرستاده است، دستفروشانی که نان شان به خون آلوده می شود ، زنان و مردان کارگر و معلمی که ماههاست حقوق نگرفته اند و مزایایشان را نپرداخته اند. دانشجو اگر همدرد، همراه و همسوی این خیل عظیم جمعیت نباشد و دردها و مصائب این اکثریت عظیم را با زندگی و آینده اش گره نزند، زندگی و آینده اش را از دست داده است. فقط در اتحاد همزنجیران و در اراده جمعی آنهاست که راه نجانی هست. فقط در فهم منطق پیکار علیه دیکتاتوری است که بی افقی رنگ می بازد و دانشگاه بار دیگر سنگر رسای آزادی می شود. و این مستلزم آن است که مبارزات صنفی را در سطح دانشگاهها علیرغم همه توطئه ها و ترفندهای حاکمیت یکپارچه کنیم. دانشگاه تا زمانی که ازادی تجمع و تجزب در جامعه وجود ندارد خواسته یا ناخواسته سیاسی است و خواسته یا ناخواسته جای خالی احزاب هم بر دوشش می افتد، اما می توان طوری رفت که بر پیوستگی حرکت مبارزاتی دانشجویان خدشه وارد نشود.
درودهای گرم ما نثار همه دانشجویان مبارز
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
سه شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۵ برابر با ۶ دسامبر ۲۰۱۶
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
