این روزها نوشته ای تحت عنوان غلط گزارش کنگرۀ سیزدهم سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران منتشر شده است که توضیحات زیر را در رابطه با آن ضروری می دانم.
به عنوان عضو کمیتۀ مرکزی منتخب کنگرۀ یازدهم، مسئول فنی منتخب کمیتۀ مذکور جهت برگزاری کنگرۀ سازمان طبق اساسنامه، و نیزعضو هیئت رئیسۀ منتخب اکثریت کمیتۀ مرکزی برای اجلاسی که طبعاً می بایست در صورت تأئید اعتبارنامه اعضاء و حصول نسبت دو سوم اعضای سازمان، چه حضوراً و چه از طریق مجازی، تبدیل به کنگرۀ سیزدهم سازمان ما شود به اطلاع می رسانم:
یک دسته از رفقای ما که خود را طرفداران ادامۀ پروژۀ وحدت چپ می دانند، با این استدلال که روابط متشنج درونی و جوّ حاکم بر رفتار اعضای سازمان با یکدیگر را ناسالم ارزیابی کرده، خواستار تعویق کنگره و تلاش برای تلطیف فضا شده بودند.
اکثریت اعضای کمیتۀ مرکزی، از جمله من، علاوه بر آن که استدلال رفقا را ناوارد دانستیم بر این نکته نیز اصرار نمودیم که طبق اساسنامه، کمیتۀ مرکزی موظف است به فراخواندن کنگره و حق تعویق آنرا ندارد.
اکثر اعضای سازمان این نظر ما را مورد تأئید قرار دادند. رفقای پیرو پروژه همچنان بر نظر خود ماندند و با عدم حضور تقریباً یکپارچۀ خود در روز و محل موعود، عملاً مانع از حصول حد نصاب لازم جهت رسمیت یافتن اجلاس به عنوان کنگره شدند (1).
چه باید می کردیم؟
رایزنی آغاز شد. طرح پیشنهادی من صراحتاً مبتنی بود بر عدم حصول حد نصاب قانونی واعتبار جلسه به عنوان پلنوم وسیع کمیتۀ مرکزی، و درخواست از رفقا فتحی و نویدی برای شرکت در پلنوم جهت یافتن راه حل برای بحران پیش رو، آن هم با طرح مشخصی که ضمیمه است (2).
چهار عضو دیگر کمیتۀ مرکزی حاضر در نشست، در مخالفت با طرح من، از طرحی دفاع کردند که نشست را برخلاف اساسنامۀ سازمان، کنگره به حساب می آورد: آنها با موافقت کمتر از نیمی از اعضا و از طریق رأی گیری، بزعم خود کمیتۀ مرکزی سازمان را منحل اعلام نمودند.
من اقدام نابجای آنها را غیرقانونی خوانده و با ترک میز هیئت رئیسۀ اجلاس، صف خود را از آنها جدا کرده و اعلام نمودم که نشست آنها و مصوباتر ناشی از آن را به رسمیت نمی شناسم.
از آن زمان تاکنون تلاشهای من و نزدیک به نیمی از اعضای تحریم کنندۀ کنگره، به شمول دو عضو کمیتۀ مرکزی، رفقا نویدی و فتحی، برای وادار کردن بخشی از رفقایم که به ناحق خود را سازمان فدائیان خلق ایران می خوانند و برای خود یک کمیتۀ مرکزی هم برگمارده اند، بجائی نرسیده است. رفقای همنظر با رفقا پرویز نویدی و مسعود فتحی نیز طی اطلاعیه ای موضع خود را در نفی مصوبات کنگرۀ غیرقانونی بیان کرده اند (3).
اینجانب هنوز امیدارم آن بخش از سازمان که، به غلط، نشست خود را کنگره خوانده اند با تأمل در رفتار غیرتشکیلاتی خود، از انشقاق و فروپاشی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران دست بکشند.
حماد شیبانی ـ چهارم سپتامبر 2016
ـ ضمیمه ها همگی در سایت رسمی سازمان ما آمده و از آنجا نقل شده است.
ضمیمه 1
*اطلاعیه برگزاری سیزدهمین کنگره سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
به اطلاع می رسانیم که سیزدهمین کنگره سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران طی ماه جاری (مرداد ماه ۱۳۹۵ خورشیدی و اوت ۲۰۱۶ میلادی)، برگزار شد.
در این کنگره، که با حضور اعضاء شرکت کننده برگزار شد، به همه موضوعات در دستور پرداخته شد.
گزارش سیاسی، سرنوشت پروژه “شکل‌دهی تشکل بزرگ چپ”، بحث پیرامون به روز کردن سند هویت سازمان و مبانی نظری – سیاسی، از جمله مواردی بودند که به تفصیل مورد بحث، بررسی و تصمیم گیری قرار گرفتند.
کمیته مرکزی، در همان دور نخست، از میان داوطلبین واجد شرایط، انتخاب شد.
گزارش کامل کنگره به همراه اسناد تصویب شده و پیامهای صادره، به زودی منتشر خواهد شد.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۱۸ / ۸ / ۲۰۱۶
ضمیمه (2)
در پاسخ به یک اطلاعیه / حماد شیبانی
مرداد ۲۹, ۱۳۹۵
در پاسخ به اطلاعیه ای که تحت عنوان اطلاعیه* کمیته مرکزی اتحاد فدائیان خلق ایران در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۹۵ در سایت سازمان منتشر شده است.
در اساسنامۀ سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران صراحتاً ذکر شده است که کنگرۀ سازمان تنها با حضور دوسوم اعضایی که امکان شرکت در کنگره را دارند رسمیت می یابد در تاریخ یازدهم اوت ۲۰۱۶(۲۱ مرداد۱۳۹۵)، من، حماد شیبانی، عضو کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران و دو عضو دیگر این کمیته به عنوان هیئت رئیسه موقت اجلاس پیش کنگره موظف بودیم درصورت حصول حد نصاب یعنی با حضور دوسوم اعضا سازمان رسمیت جلسه را به عنوان کنگره سیزدهم بپذیریم . ما در این جلسه یقین حاصل کردیم که حد نصاب قانونی حاصل نشده است. این یقین برپایه عدم حضور نزدیک به نیمی از اعضا به شمول دو تن از اعضای کمیته مرکزی و مسئولان کمیتۀ تشکیلات و مسئول مالی سازمان استوار بود که طی نامه ای خواستار تعویق کنگره به دلایلی هرچند ناموجه – از نظرمن – شده بودند، و بجز یک نفر، اعلام کرده بودند اگر خواست آنها برآورده نشود مشارکت نمی کنند تا کنگره برگزار نشود یعنی که از حق قانونی خود تأکید میکنم از حق قانونی خود، استفاده کردند (اسناد آن موجود است.) از آنجا که اکثریت کمیته مرکزی در محل حضور داشتند، من پیشنهاد کردم که اجلاس حاضر به عنوان پلنوم وسیع کمیته مرکزی با مشارکت هر تعداد از اعضائی که به صورت فیزیکی یا مجازی حضور دارند یا می توانند داشته باشند، تلقی شود و کمیته مرکزی نسبت به وضعیت بحرانی جاری رایزنی و چاره جوئی کند.
راه حل پیشنهادی من که بعد هم به صورت کتبی به اجلاس ارائه شد ، چارۀ قانونی برای وضعیت موجود بود که مورد قبول حضار منجمله ۴ عضو دیگرکمیته مرکزی واقع نشد. یکی از حضار بدعت جدیدی خلق و پیشنهاد کرد که همین جمع نشست خویش را از طریق رأی گیری به عنوان کنگره رسمیت دهد. چهار عضو کمیته مرکزی با این پیشنهاد موافقت کردند وسایرین، منهای سه نفر به شمول من، نیز با آنها موافقت کردند. البته پیشنهاد من هم به رأی گذاشته شد و تنها یک نفر به آن رای داد. بدین ترتیب عملا اساسنامۀ سازمان دور زده شد و یک اجلاس چندین نفره شامل حدود ۵۱ درصد اعضای سازمان به شمول سه نفر به صورت مجازی تصمیم گرفتند آنچه را امروزه برخلاف واقعیت “کنگرۀ سیزدهم” سازمان می خوانند برگزار کنند و یک کمیته مرکزی هم برای خودشان تشکیل دهند. من همانجا در اعتراض به این بدعت تشکیلات شکنانه میز هیئت رئیسه را ترک کرده و اعلام کردم این اجلاس را به عنوان کنگره قبول ندارم و ادامه روند را غیرقانونی می دانم. بعد از این اتفاق، جلسۀ روز یازدهم در پی انتخاب هیئت رئیسۀ دائم با همان دو نفر هیئت رئیسه موقت چند دقیقه بعد پایان یافت.
در اولین فرصت روز بعد و پیش از شروع جلسه من با ارائه نامه ای که دلایل اساسنامه ای را ذکر کرده بودم راه خود را از آنها رسماً جدا کردم. هیئت رئیسه منتخب نشست این بخش از سازمان نخست به من قول دادند که نامه من به عنوان یک بحث در دستور قرار گیرد. اما قول خود را فراموش کردند و تنها وقتی دو بار تذکر دادم نامه را پخش کردند و از من خواستند اگر مایل هستم خودم آنرا قرائت کنم . از آنجا که جلسات ضبط می شد پذیرفتم که علیرغم آنکه مانع از بحث درباره نامه ام می شوند آنرا با ذکر این نکته که اجلاسشان را به عنوان کنگره قبول ندارم، قرائت کنم. متن نامه نیز همراه با گزارش مستقلی که من از روند طی شده در روز ۱۱ اوت خطاب به نهادی که از نظر من همچنان قانونی است یعنی کمیته مرکزی منتخب کنگره یازده، در تاریخ ۱۵ اوت ۲۰۱۶ ارسال کردم و اکنون در اختیار تمام اعضای سازمان قرار دارد.
شایان توجه است در حالی که مذاکرات و نامه نگاری من و شش عضو دیگر کمیته مرکزی، بنا به اصرار من، برای تشکیل جلسۀ کمیتۀ مرکزی قانونی و از نظر من منحل نشده، جهت یافتن راه حلی که جلوی انشعاب و از هم پاشیدگی سازمان را بگیرد ادامه داشت، متوجه شدم اعلامیه ای که از متن مغشوش آن بر می آید با شتابزدگی تهیه شده و در سایت سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران منتشر شده است. در این اعلامیه بشکل آشکاری به تنها واقعیتی که اتفاقاً مورد تأئید من نیز هست تأکید شده است که:
“در این کنگره، که با حضور اعضاء شرکت کننده برگزار شد، به همه موضوعات در دستور پرداخته شد.” (عینا از متن اطلاعیه ۲۸ مرداد آورده ام تنها تاکید روی کلمات ازمن است) باید فهمید (حضور اعضای شرکت کننده یعنی چی).
فعلا همین دم خروس که نشانۀ روشنی از فضاحت فاجعه است کافیست. در حال حاضر آنها در حال چانه زنی با هم برای گرد کردن یک گزارش مخدوش و البته مفصل از “کنگره” به سر می برند.
من همچنان امیدوارم که کار رسیدگی به این مسئله با دعوتی که من از جمع قابل توجهی از دوستان، یاران و همراهان ما به شمول برخی اعضا و بنیانگذاران سازمان که طی سالهای گذشته به دلایل مختلف از آن کناره گیری کرده اند و اغلبشان در جمع کنشگران چپ حضوردارند به عمل آورده ام همچنان ادامه یابد، در ادامه اگر چنانچه صادرکنندگان اطلاعیه ۲۸ مرداد همچنان بر اقدام تشکیلات شکنانۀ خود اصرار ورزند رهایشان نخواهم کرد و از شخصیتهای مبارز و جریانهای سیاسی چپ و ترقیخواه دعوت خواهم کرد که به گونه ای مسئولانه دخالت کنند و با تشکیل یک کمسیون تحقیق نسبت به ادعای این جانب که بخشی از رفقای خود را به تشکیلات شکنی و تعدی به حقوق قانونی نزدیک به نیم دیگر سازمان اتحاد فدائیان خلق متهم کرده اند، رسیدگی کنند و به آنها بفهمانند که حتی اگر به شمول من اکثریت نفری را هم تشکیل بدهیم، که می دهیم ، حق نداریم سازمان را مصادره کنیم. از همین تریبون به این رفقا توصیه می کنم اگر صلاح خود می دانند که انشعاب کنند لااقل متمدنانه عمل کنند و تمایز خود را با انتخاب یک نام دیگر یا توافق بر سر استفاده از نام سازمان با پسوندی درخور و قابل فهم مثلا ـ اکثریت یا حتا پیروان اطلاعیۀ ۲۸ مرداد و یا هر افزودۀ دیگری که خود پیشنهاد می کنند با دیگر اعضای سازمان که قصد انشعاب ندارند تعیین تکلیف کنند و به راه خود بروند. در این میان از جمله با کسانی مانند من که روش شبه کودتائی آنها را قبول ندارم هرچند به لحاظ نظری و سیاسی بویژه در رابطه با (پروژه و مباحث وحدت) با آنها هم نظر هستم، صادقانه برخورد کنند. من مطمئنم که اگر شتابزده عمل نکنند هنوز هم با یک انتقاد از خود جدی می توانند داغ از هم پاشیده شدن این پیکر نحیف اما همچنان سرشار از زندگی را در دل دشمن و بدخواهان سازمان و جنبش چپ بگذارند. این سازمان ملک هیچ گروه و دسته و باندی نیست . قرار بود عصاره دستاوردها و تجربه های تلخ و شیرین، فاجعه بار و نیز افتخارآفرین جنبش فدائیان و بالاتر از آن جنبش کمونیستی و انقلابی ـ دمکراتیک ایران و جهان از جمله در این سازمان تبلور یابد.
ما را و این جماعت را چه شده است. براستی “به کجا چنین شتابان” ؟؟؟؟؟ هیچ نیروی جدی چپ و رادیکالی به شما اگر با خود برخورد جدی نکنید اعتماد نخواهد کرد. مطمئن باشید.
حماد شیبانی – مسئول تدارک فنی کنگره و عضو هیئت رئیسه موقت اجلاسی که قراربود کنگره سیزدهم سازمان باشد-
۱۹-۰۸-۲۰۱۶
ضمیمه (3)
اطلاعیه در باره نشست بخشی از اعضای سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
اخیرا بخشی از اعضای سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران نشستی تحت عنوان "کنگره ۱۳" تشکیل داده و خبر آن را به نام "کمیته مرکزی" سازمان منتشر نموده اند و این نشست را که حدود نیمی از اعضای سازمان حضوری و مجازی (پالتاکی) در آن مشارکت داشتند، بدون توجه به اساسنامه سازمان، کنگره ۱۳ اعلام کرده اند.
بر طبق اساسنامه سازمان ما که هم اکنون در سایت اتحاد کار موجود است، کنگره سازمان با حضور دو سوم اعضا و یا نمایندگان آن ها رسمیت می یابد. در فصل سوم اساسنامه به صراحت آمده است که:
«کنگره متشکل از اعضاي سازمان و يا نمايندگان منتحب آنان است که هر دو سال يک بار برگزار مي شود و با حضور دو سوم اعضاي سازمان – که امکان شرکت در کنگره را دارند- و يا نمايندگان آن ها رسميت دارد.»
در این نشست نه تنها حدود نیمی از اعضای سازمان شرکت نکرده اند، بلکه تعدادی از شرکت کنندگان نیز به رسمیت آن به عنوان «کنگره» رای نداده اند. ما با استناد به اساسنامۀ سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران چنین "کنگره ای" را به لحاظ حقوقی، مغایر اساسنامه سازمان و نتایج و تصمیمات آن را برای اعضای سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران بی اعتبار و غیر قابل اجرا می دانیم. همچنین به عنوان نیم دیگر سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران که علیرغم امکان شرکت، در این نشست حضور نداشتیم، اعلام می کنیم که ارگان کمیتۀ مرکزی منتخب این نشست و تصمیمات آن غیر دمکراتیک و غیر قانونی است. ما از رفقایی که در این نشست شرکت کرده اند، می خواهیم که نامی متناسب با تعداد و وزن شرکت کنندگان برای نشست خود برگزینند و روی عواقب و نتایج تصمیمات خود بیشتر مکث و تامل نمایند.
ما همچنان بر پیشنهاد خود مبنی بر به تعویق انداختن کنگرۀ سازمان پافشاری کرده و معتقدیم تنها تصمیمات یک کنگرۀ قانونی بر اساس اساسنامۀ سازمان می تواند برای همگی اعضای سازمان معتبر باشد.
طرفداران ادامۀ پروژۀ وحدت در سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
جمعه ۲۹ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۹ اوت ۲۰۱۶
رونوشت همزمان جهت اطلاع به اعضای کمیته مرکزی منتخب کنگره یازده سازمان و کمیته تشکیلات جهت ارسال به همه اعضا فرستاده می شود- حماد
