توضیح زیتون – نویسنده در این مقاله علمی، با تحلیل‌های آماری بر آن است که نشان دهد مجموع شمار آرا در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸، «تصادفی» نیستند و لاجرم «واقعی» نیستند؛ لذا «نتایج اعلام شده از سوی وزارت کشور جمهوری اسلامی در انتخابات ۱۳۸۸ نمی‌توانند نتیجه یکانتخابات سالم و عاری از دستکاری باشند.»
بهروز بیات مبنای کار خود را چنین توضیح می‌دهد«موضوع نوشته حاضر معطوف به وجود شمار زیادی صندوق‌های رأی است که تعداد کل آرای آن‌ها ضریبی از ۱۰۰ بوده‌اند. آنچه که این تحلیل را از دیگر تحلیل‌ها که اشاره‌ای گذار به این یافته‌ها کرده‌اند، متمایز میکند این است که کوششکرده‌ام به لحاظ آماری موضوع وجود چنین صندوق‌ها را ژرفتر ارزیابی کنم و دریابم که آیا نتایجاعلام‌شده رخدادی تصادفی ناشی از یک انتخابات سالم‌اند یا پیامد دستکاری ای هدفمند و تقلب. .. چنانکه ثابت شود که مجموع شمار رأی ها در صندوق‌ها تصادفی نیستند – و لاجرم واقعی نیستند- ضرورتی برای ارزیابی چگونگی پخش ارقام غیر واقعی میان کاندیداها وجود ندارد.
با توجه به وجود جداول و علائم ریاضی و غیرقابل‌انتشار در ویراستار سایت زیتون، پس از انتشار مقدمه، متن کامل مقاله به‌صورت پی‌دی‌اف ارائه می‌شود.
***
مقدمه: شاید ارائه این مطالعه آماری از انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۱۳۸۸ هفت سال پس از آن وقایع فاجعه آمیز در ایران دیر هنگام بنظر آید. اما دو انگیزه مرا وادار به پرداختن به این موضوع کرده است:
یکم: هفت سال پس از ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ هنوز سرکوب، زندان و حصر معترضین به تقلب انتخاباتی به عنوان »فتنه گر» ادامه دارد و
دوم: هر چند که جمهوری اسلامی تقریبا هرگز انتخابات آزاد و سالم که در خور سنجش با معیار های رایج جهانی باشد به خود ندیده است اما تا پیش از خرداد ۱۳۸۸ تنها یکی از مولفه های انتخاباتی یعنی شمارش کم و بیش واقعی آرا را تا حدودی رعایت میکرد. انتخابات ۸۸ نقطه عطفی بود به سوی بازگشت از این حداقل انتخاباتی که پیامدش عملا نفی وجودی انتخابات و تهی کردن آن از هرگونه معنائی میتواند یاشد. ملاحظات مذکور مرا بر آن داشت که با انتشار تحلیلی ریاضی-آماری از نتیجه انتخابات خرداد ۱۳۸۸، به سویه ای از آن بپردازم که تاکنون با ژرفای کافی به آن پرداخته نشده است .
پس از اعلام نتیجه انتخابات ۱۳۸۸ که برای بسیاری از شهروندان ایران گمان تقلب و دستکاری را برانگیخته بود متخصص های بسیاری از ایران و جهان به تحلیل این نتیجه ها دست یازیده اند که بخش در خور توجه ای از آن ها در ویکیپدیا منتشر شده است اینجا.
موضوع نوشته حاظر معطوف به وجود شمار زیادی صندوق های رای است که تعداد کل آرای آن ها ضریبی از ۱۰۰ بوده اند. این واقعیت جلب توجه دیگر کارشناسان را نیز کرده بود و با نگاهی گذرا آن را به مثابه وجود تقلب ارزیابی کرده بودند. اما آنچه که این تحلیل را از دیگر تحلیل ها که اشاره ای گذار به این یافته ها کرده اند، متمایز میکند این است که کوشش کرده ام به لحاظ آماری موضوع وجود چنین صندوق ها را ژرفتر ارزیابی کنم و دریابم که آیا نتایج اعلام شده رخدادی تصادفی ناشی از یک انتخابات سالم اند یا پیامد دستکاری ای هدفمند و تقلب.
در تحلیل پیش رو به چگونگی توزیع آرا میان کاندیدا ها نپرداخته ام زیرا چنانکه ثابت شود که مجموع شمار رای ها در صندوق ها تصادفی نیستند – و لاجرم واقعی نیستند- ضرورتی برای ارزیابی چگونگی پخش ارقام غیر واقعی میان کاندیدا ها وجود ندارد.
نگارنده بلافاصله پس از انتخابات ۱۳۸۸ با همراهی آقای مسعود آذری تحلیلی به زبان انگلیسی از نتایج انتخابات منتشر کردیم که با در نظر گرفتن سویه های گوناگون موثر در انتخابات نشان میداد که تقلبی گسترده رخداده است. اما در پی این بودم که در یابم آیا میتوان بدون در نظر گرفتن ملاحظات سیاسی، شیوه سازماندهی، نحوه و گستره اعمال نفوذ نهاد ها و دیگر عوامل اثرمند، صرفا با اکتفا به نتایج رسمی اعلام شده از سوی دولت جمهوری اسلامی، ادعای معترضین جنبش سبز را در باره تقلب در انتخابات راستی آزمایی کرد؟
پایه این تحلیل ارقامی است که وزارت کشور جمهوری اسلامی در وبسایت خود از استان های تهران، لرستان، یزد، آذربایجان شرقی، اصفهان ،اردبیل و کرمانشاه منتشر کرده است. کوششی است مبتنی بر این اصل که با کمترین ملاحظات سیاسی در یابم که آیا این نتایج میتوانند ناشی از انتخاباتی سالم و دستکاری نشده باشند.
این نوشته را به دو بخش Iو II تقسیم کرده ام: بخش I در برگیرنده نتایج تحلیل به شیوه ای که برای عموم خواننده گان مفهوم باشد و بخش II را برای کسانی که علاقمند به جزئیات تئوریک آن باشند، تنظیم کرده ام.
شیوه پرداختن به موضوع
برای بررسی واقعی یا ساختگی بودن نتایج انتخابات ۱۳۸۸ مجموع آرای تک صندوق های اخذ رای را تحلیل کرده ام. اگر نتیجه این باشد که این مجموعه های آرا تصادفی نیستند و لاجرم دستکاری شده و ساختگی اند ، پرداختن به جزئیات توزیع شان در میان نامزد ها – که معرف همگان است، معنی چندانی ندارد از این روی به توزیع آرا نپرداخته ام و تنها به کل آرای هر صندوق اکتفا کرده ام.
نگاهی به شمار کل آرایی که در هر صندوق رای گیری ریخته شده است نشانه هایی از غیرعادی بودن آشکار میکرد. شاخص ترین نشانه ها این بود که تعداد صندوق هایی که تعداد کل آرای مأخوذه ضریبی از ۱۰۰ بود به طرز چشمگیری فراتر از انتظار بود.
این مشاهده مرا بران داشت که تکرار دو رقم دست راست یعنی یکان و دهگان تعداد کل آرای ریخته شده به همه تک صندوق های رای را برای استان های تهران، لرستان، اصفهان، یزد، آذربایجان ،اردبیل و کرمانشاه تحلیل کنم و برای مقایسه با نتایج دو انتخابات ایالتی وین ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ و یکی دربرلین که هریک بزرگترین شهر اتریش یا آلمان نیز هستند، بسنجم…..
متن کامل مقاله را در قالب پی دی اف می توانید در
«اینجا» مشاهده و یا دریافت کنید..
