خانم فدریکا موگرینی کمیسر اروپا در زمینه امور خارجی و أمنیت ، هفته پیش در یک سفر دو روزه 16 و 17 اوریل 2016 جهت مذاکره با مقاماث جمهوری اسلامی به ایران مسافرت نمود. صرفنظر از مواضع دوستانه و انعطاف پذیر ایشان با مقامات رژیم جمهوری اسلامی ، از جمله طرح او برای خارج کردن رژیم از انزوا حداقل در سطح اروپا و نقش تعیین کننده در پیش بردن منافع اقتصادی ایتالیا در معاملات با رژیم حاکم در ایران که این امر اساسا در تضاد با مسئولیت محوله به ایشان در امور اجرایی شورای اروپا بوده ونه کشور زادگاه او ، در واقع بی توجه ای این کمیسر اروپا به وضع اسفناک حقوق بشر در ایران کاملا مشهود و اشکار است. خانم موگرینی می تواند همانند خانم اشتون جانشین قبلی خود از هر گونه تلاشی برای هموار کردن راه رژیم قرون وسطایی اسلامی حاکم در ایران به عرصه بین لمللی دریغ ننماید . ولی ایشان در پیشبرد این طرح با چند مشکل جدی روبرو بوده و خواهد بود. حداقل نباید گذاشت که براحتی در انجام این سیاست موفق شود. یکی از این موانع پیش روی ایشان و سیاسیون و معامله گران نظیر او ، موضوع سیاستهای ضد مردمی ، نقض اشکار حقوق شهروندان و عملیات تروریستی رژیم اسلامی حاکم در طول سی هفت سال اخیر بوده.
نگارنده برای آنکه خانم فدریکا موگرینی احساس نکند آنچنان هم که فکر می کند دستش در پیش بردن این سیاست ضد ایرانی باز بوده و بقول معروف در این دنیای اشفته هر طرحی را می توان در قالب سیاست خارجی به مرحله اجراء گزارد ، هفته پیش گزارشی در خصوص روابط دوستانه ایشان با مقامات جمهوری اسلامی ، علیرغم سیاستهای ضد مردمی این رژیم ، به ایشان ارسال کردم. این گزارش بیشتر حول سه محور مشخص دور میزند. اول اینکه این رژیم و کلیه سران آن شامل رئیس جمهور و مقامات دولت کنونی در بسیاری جنایات در طول سی هفت سال اخیر دست داشته اند. مسئله دوم یادآوری مسئولیت ایشان در چارچوب چارت و مصوبات شورای اروپا که در نامه آقای جان کلود جونکر پرزیدنت کمیسیون اروپا مورخه اول نوامبر 2014 به ایشان ذکر شده.
http://ec.europa.eu/
این چارت به امر مهم شفافیت و رعایت اصول در انجام مسؤلیت ها اشاره می کنند. مورد سوم مربوط به زندانی سیاسی" امید کوکبی" بوده که به جای فعالیت و تحقیق در زمینه علمی و پژوهشی در بالاترین سطوح بین المللی ، بهترین سالهای جوانی خود را در شش سال اخیر در پشت میله های زندان یا در سلول انفرادی ، یا در بهداری اوین و اخیرآ روی تخت بیمارستان ولی در زنجیر سپری می کند. من وضعیت " امید کوکبی" و دهها زندانی ساسی دیگر را در گزارشی نسبتا مفصل که در سال پیش به چند مرجع بین المللی شامل دکتراحمد شهید ارسال شد، شرح دادم. داستان این جوان ایرانی که در مدت بسیار کوتاه به پیشرفت علمی چشم گیری دست یافته بسیار گویا و آموزنده است به خصوص برای خانم فدریکا موگرینی کمیسر اروپا و بازرگانان خارجی که برای کسب منافع از دیر باز قدمشان در ایران با خوشامد گویی همراه بوده. البته این داستان باید بیشتر برای آن دسته به اصطلاح روشنفکران آخوند مسلک نظیر وابستگان به نهضت آزادی و هواداران "انقلاب اسلامی در هجرت" و گروه ملی- مذهبی و نظایر آنها بازخوانی شود که با تمام انرژی وشوق در بر پایی حکومت خمینی و اسلام ارتجاعی در سی هفت سال پیش از هیچ کوششی دریغ نکردند و امروز یا در پناه همین حکومت در ایران بدون هیچ دغدغه به گذاران امور مشغولند و یا در خارج کشور در پناه کمکهای مالی دولتهای خارجی در ادامه راه "انقلاب اسلامی" ولی این بار از نوع اصیل وناب به باور آنها ، به فعالیت های خود در عالم مجازی ادامه می دهند.
در این نوشته ، بطور خلاصه به برخی مواردی که در گزارش ارسالی به خانم موگرینی ذکر شده ، اشاره میشود.
نکته اول اینکه در صورتجلسه مشترک مورخ 16 اوریل 2016 که در پی سفر ایشان به ایران صادر شده ، چند نکته قابل ملاحظه است. این صورتجلسه شامل چندین بند در خصوص همکاری در زمینه های گوناگون از جمله اقتصادی ، تجارت ، سرمایه گزاری ، حمل و نقل ، محیط زیست ، انرژی ، آموزش بوده. موردی که در گزارش ارسالی من به خانم موگرینی یادآوری شده این است که بر خلاف تمام بندهای صورتجلسه مشترک که با شرح و تفسیر اشاره شده ، در مورد حقوق بشر تنها دو سطر و آنهم بسیار مبهم وپر از نقص بوده که حتی از لحاظ احترام به اصول انسانی در اروپا قابل ایراد است. من عین این بند مندرج در صورتجلسه را که در گزارش برای ایشان نیز ذکر کردم در زیر می آورم :
Human Rights
The two sides expressed their determination to enhance and promote human rights. In this context, they intend to engage in a human rights dialogue. To this end, they would welcome the exchange of visits of delegations.
ترجمه عینی این جمله کوتاه این است که " دو طرف در اشاعه و پیشبرد حقوق بشر تما م تلاش خود را بعمل آورند. در این راستا ، دو طرف سعی در برقراری دیالوگ نموده.. به این منظور تبادل هیٌیت های نمایند گی قابل توجه خواهد بود."
من در نوشته خود از خانم فدریکا موگرینی در خصوص این جمله و اشکالات آن سٌوال کرده ام .اول اینکه جمله ذکر شده در بالا که در صورتجلسه آمده ، نه تنها به نقض حقوق بشر در ایران اشاره نمی کند- در حالی که تمامی کشورهای عضو شورای اروپا در ماه مارس پیش به قطعنامه ای در خصوص محکومیت رژیم جمهوری اسلامی و انتخاب آقای احمد شهید به عنوان گزارشگر ویژه برای ایران رای دادند - بلکه با قرار دادن این رژیم در کنار اروپا سعی در رد این امر مهم نیز شده است . دوم اینکه در این جمله ، دو طرف یعنی جمهوری اسلامی و اروپا در خصوص رعایت حقوق بشر در یک وزنه قرار گرفته اند چون مشخصا گفته شده که " دو طرف در اشاعه و پیشبرد حقوق بشر کوشا باشند".
خوب از جهاتی مطلع هستیم که خانم فدریکا موگرینی انگلیسی در سطح بسیار خوب نمی دانند ولی این غیر قا بل تصور است که در اعضای تیم همراه ایشان کسی متوجه این اشتباه و یا تعبیر نادرست نشده باشد. حدس من اینست که مقامات رژیم ایران خصوصا محمد جواد ظریف وزیر خارجه رژیم ، شرط امضاُی بیانیه مشترک را ، نه نتها سکوت درصورتجلسه در مورد نقض حقوق بشر در ایران نموده ، بلکه خواهان امتیاز گرفتن در این خصوص در قبال امضای قرار داد اقتصادی با ایتالیا که خانم موگرینی شهروند آنست ، بوده است. من برای اثبات این ایراد حقوقی ، جمله ای دیگر از ایشان در گزارش ارسالی نقل کردم. خانم موگرینی در خلال سفر خود درپاسخ خبرنگاری گفتند.
"the question of human rights in Iran, it is not a secret we have some concerns in this respect" (16 April 2016).
خوب هر فردی که کمترین آشنایی با زبان انگلیسی داشته باشد ، می تواند گواهی دهد که این جواب سر بالا برای فرار از پاسخ گویی در برابر یک سؤال مشخص است. اینکه بر کسی پوشیده نیست که مسئله حقوق بشردر ایران مطرح است نه تنها نا کافی است ، بلکه بیان این جمله در تضاد اشکار در بیانیه ایست که ایشان مشترکا با محمد جواد ظریفدر تهران امضاِ کردند.
سوای موارد فوق ، بخش اصلی نوشته نگارنده به خانم فدریکا موگرینی ذر خصوص یک جوان نخبه ایرانی و زندان سیاسی به نام "امید کوکبی" بوده. من مورد او را به این دلیل انتخاب کردم چون درست بهنگام حضور خانم موگرینی در ایران ، مشکلات حاد سلامتی ناشی از سرطان کلیه برای آقای کوکبی پیش آمد و بعد از سالها در زندان بالاخره برای عمل جراحی به بیمارستان انتقال داده شد . متاسفانه بدلیل پیشرفت این عارضه یک کلیه ایشان خارج شد. البته من هنوز منتظر پاسخ خانم فدریکا موگرینی هستم ولی در هر حال عکس "امید" را درروی تخت بیمارستان با "زنجیر و قفل رژیم جهوری اسلامی" برای ایشان و تمامی مدعیان خارجی این حکومت ضد انسانی ارسال میکنم. من در نوشته از سوابق تحصیلی "امید کوکبی" ، در خصوص بدست آوردن رتبه 39 کنکور سراسری در ایران ، رتبه سوم المپیاد شیمی ، از پذیرش او به دانشگاه مهندسی صنعتی ، از اخذ دکترا در بارسلون اسپانیا و برخورداری از بورس فوق دکترا در دانشگاه تکزاس در آستین آمریکا سخن گقته شده. به ضمیمه نوشته به خانم فدریکا موگرینی ، نامه های 25 برنده جایزه نوبل که در سال 2014 به طور جداگانه به مقامات رژیم در دفاع و برای آزادی "امید کوکبی" ارسال شده بود ، نیزفرستاده شد.
در نوشته ارسالی به خانم فدریکا موگرینی ، همچنین درمورد اعطای جایزه اندره ساخارف از جانب انجمن فیزیک آمریکا به "امید کوکبی" در سال 2014 " خصوصا به خاطر " شجاعت او در خودداری از شرکت درپروژه اتمی رژیم جمهوری اسلامی ،علیرغم فشار فیزیکی و روانی در زندان " اشاره شده است. در گزارش ارسالی به خانم فدریکا موگرینی ، روی این موضوع تاکید خاص شده . همانطور که در نامه "امید کوکبی" که از زندان به بیرون فرستاده شد ، د لیل دستگیری و زندانی کردن او به خاطر رد پیشنهاد رژیم برای شرکت در پروژههای اتمی بوده. "امید کوکبی" در نامه خود که در رسانها نیز درج شد، مشخصا به این موضوع اشاره کرده و اینکه "او مخالف جدی شرکت در پروژههایی ایست که در راستای منافع مردم ایران ، صلح جهانی ، و بر خلاف باور و مرام او بوده."
سوای نوشته ارسالی به خانم فدریکا موگرینی که برای بهره بری ، منافع و سود حاضرند با زیر پا نهادن اصول شناخته شده جوامع ، سنن و فرهنگ اروپایی با مقامات رژیم جمهوری اسلامی به گقتگو بنشینند. در حالی که این رژیم در سی هفت سال گذشته بجز "نا امیدی" ، سرکوب و فساد چیزی به ارمغان نیاورده.، بهر ترتیب این مسایل با کمی دقت چندان هم از نظرها دور نمی ماند. من سخن آخراین نوشته را در جمله زیر خلاصه می کنم.
درست است که روحانیون مرتجع به همراه به اصطلاح روشنفکران مذهبی و غیر مذهبی موفق شدند در1357 در یک کلاه برداری سیاسی ، ایران را به پرتگاه سقوط اقتصادی ، اجتماعی ، و فرهنگی سوق دهند. ولی باید امید وار بود که جوانانی نظیر "امید کوکبی" و امیدهای دیگر ، نگذارند این دسیسه شوم گریبان گیر نسل آینده شود . باید به خلق ترکمن و مادری که "امید کوکبی" در دامن آنها پرورش یافته تبریک گفت که این چنین فرزندان انسان ، شجاع و با استعداد به ایران هدیه کرده اند. از جهاتی ، تلاش خانم فدریکا موگرینی و همقطاران او برای حفظ این رژیم قابل درک است چون در صورت وجود یک حکومت ملی و مردمی در ایران راه چپاول دولت های خارجی حداقل محدود می شود.
بهرام سلطانی
دانشگاه سوربن پاریس
25 اوریل 2016
