رای به کروبی: انتخاب صراحت در برنامه، شجاعت در کلام

hamid_farkhondeh@hotmail.com
انتخابات در ایران بار دیگر شگفتی آفرید. این بار البته قبل از روز رای گیری و پیش از اعلام نام کاندیدای پیروز. صرف نظر از نتیجه انتخابات، عصر بعد از انتخابات 22 خرداد هم اکنون در ایران آغاز گشته است. تب و تاب روز و شب های سبز و سفید و قرمز تهران، مناظره های تلویزیونی کاندیداها و نامه هاشمی رفسنجانی به رهبر جمهوری اسلامی، خبر شروع سرفصل تازه ای در حیات سیاسی جمهوری اسلامی است.
رویداد مهم دیگر و از بسیاری جهات بی سابقه تاریخ انتخابات ایران، شکل و محتوای فعالیت های انتخاباتی در ستاد شیخ مهدی کروبی است. قبل از آنکه موج سبز فراگیر شود و ماهها پیش از آنکه مهندس موسوی برای شرکت در انتخابات ابراز تمایل کند، شیخ اصلاحات از عزم خویش برای شرکت در انتخابات خبر داد. دست همکاری بسوی کارشناسان و نخبگان سیاسی دراز کرد. حلقه ای از چهره های هزینه داده و کاردان دور شیخ گرد آمدند. حاصل کار ارائه صریح ترین برنامه ها در چهارچوب قانون اساسی کنونی برای رعایت حقوق شهروندی، احیای برنامه ریزی و مدیریت کشور و طرحی برای مردمی کردن درآمدهای نفتی بود. دفاع شیخ از دراویش که مساجدشان یکی پس از دیگری ویران شد، پاسخ آتشین اش به نماینده ولی فقیه در روزنامه توپخانه، جواب صریح اش به سرلشکر حسن فیروزآبادی رئیس ستاد نیروهای مسلح و دفاعش از حقوق کاندیداهای رد صلاحیت شده نمونه های برجسته ای از صلابت کلام شیخ در این دوره بود.
از نظر محتوا بدون شک برنامه ملی کردن درآمدهای نفتی مهدی کروبی که برگرفته از طرح دکتر مسعود نیلی اقصاددان برجسته ایران، از مهم ترین و جسورانه ترین طرح های ارائه شده از سوی اوست. طرحی نو برای خارج کردن تدریجی تولید و توزیع درآمدهای نفتی از بودجه دولت.
نوآوری اقتصادی شیخ اصلاحات از این رو نیز حائز اهمیت است که نفت دولتی، میراث نهضت ملی شدن صنعت نفت، هنوز حتی برای بسیاری از نیروهای دمکراسی خواه سکولار در ایران ثروتی است که باید تحت کنترل "دولت صالح" قرار گیرد. در این طرح قرار بر این است که بعنوان شروع کوتاه کردن تدریجی دست دولت از درآمدهای نفتی کشور، سهام شرکت های گاز و پخش فراورده های نفتی در داخل کشور به طور مساوی میان همه افراد کشور از ۱۸ سال به بالا توزیع شود. امری که گذشته از خارج کردن کنترل دولت بر بخشی از درآمدهای نفتی، به بهبود محیط زیست مغفول مانده در انتخابات، علیرغم موج سبز، یاری خواهد رساند.
اما در شکل نیز نوآوری ستاد کروبی در تاریخ انتخابات ایران ماندگار خواهد شد. در ایران رسم بر این بوده و هست که روحانیون همواره متکلم وحده باشند. شیخ اصلاحات اما نشان داد همانطور که با فروتنی کاذب میانه ای ندارد و از ویژگی های فردی خویش دفاع می کند، همانگونه که خاموشی در وقت سخن گفتن را طیره عقل می داند، در زمان لازم نیز می تواند متکثرالدعوه باشد، کارهای تخصصی به کارشناسان و سخن را به اهل فن واگذارد.
شیخ از بنیانگذاران مجمع روحانیون مبارز بود و برای کاندیدا شدن محمد خاتمی در سال 76 کوشید، ولی هم محمد خاتمی و هم تشکل های عمده اصلاح طلبان ترجیح دادند از کاندیداتوری مهندس موسوی حمایت کنند. شیخ اما تنها نیست. اکنون او حتی محبوب دراویشی شده است که معمولا به امور سیاسی علاقه نشان نمی دهند. دانشجویان زجر کشیده، اقلیت های دینی تبعض دیده و بخش بزرگی از جامعه مدنی ایران از شیخ اصلاحات، از تغییر برای ایران حمایت می کنند.
ابتکار بدیع و مبهم آرای سفید نیز از نوآوری های این دوره انتخاباتی برای فرار از بن بست تحریم است. آرایی که در اهمیت نقش شان همین بس که می توانند هم مانع پیروزی احمدی نژاد و هم مانع پیروزی میرحسین موسوی در دور اول شوند!
مبتکران آرای سفید و باطله گویا فراموش کرده اند که کاندیدای اصلاح طلب دیگری غیر از میرحسین موسوی نیز وجود دارد که از قضا هم صراحت برنامه هایش هم شجاعت کلامش بیش از موسوی است.
صحنه انتخابات در ایران عرصه شگفتی هاست، اگر بجای رای سفید، رای خود را به نفع مهدی کروبی به صندوق بیاندازیم، شانس او را برای رفتن به دور دوم بیشتر کرده ایم. اگر دور دومی در این انتخابات وجود داشته باشد، چرا شاهد رقابت میرحسین و کروبی در آن نباشیم؟
اکنون زمانی است برای رای دادن به شیخ اصلاحات. هرچه آرای او بیشتر باشد، در فردای انتخابات او با پشتوانه ای محکم تر و صدایی رساتر چه در حکومت و چه بر حکومت، از حقوق پایمال شده شهروندان و برنامه های خویش دفاع خواهد کرد.