چه کسی بر پای ظریفت کفش خواهد کرد،
چه کسی بر دست‌هایت دستکش خواهد پوشاند،
چه کسی لب‌های سرخابی‌ات را خواهد بوسید،
وقتی من در سرزمین‌های دورم؟
آه، تو می‌دانی زاغ سیاهِ سیاه است
اگر روزی رنگ زاغ به آبی بنفشه‌ای برگردد
آنگاه عزیزم من از عشق ورزیدن به تو دست خواهم کشید
چرا که می‌دانی من تمام شده‌ام.
[از کتاب: آوازهای کولی]
ترجمه : رضا علامه زاده
