از إعصار قديم در اين مرز و بوم
تاريكى، روشنايى را در خود محو كرده است!
گو اينكه مادران، فرزندانش را
بنده زاييده است براى اربابان
اسب سواران بر تل كُشتِگان
سلاطين برپا كننده چوبه دار
بسان جانورى وحشى خفه كرده اند،
هر كس را كه گفته است بر روى چشمانت ابرو است.
آتش زده است،
هر حكمران به تخت جلوس كرده اى
خرمنهاى طلايى و خانه ها را،ساكنين و ديگرانى را
دنيا را به خاك و خون كشيدند،
تا آيينه عبرتى باشد براى دشمنان.
هر زمان تاريكى و هراس
زندان دهانش را باز كرده براى زندانى
ويران كرده شهرهاى باستانى را
هر پادشاه تازه به قدرت رسيده اى.
صوفى گفته است: ول كن دنيا را
ملك و زمين را براى دارا بگذار
رود- مرتع و بيشه زار و جنگل را هم
خوب بنگر اين دنيا فانى است.
شاعر مدح سلطان را گفته:
كلاهت خورشيد درخشنده است
تخت ات آسمان آبى
خورشيد بدون تو طلوع نمى كند
تو صاحب جهان هستى
اى سايه خدا بر روى زمين...!
آخوند و وكيل فيل كرده ظالم را
بر جان و مال خلقها.
و آن پَست با شنيدن اين سخنان
تشنه به خون خلق شده است.
و مؤرخ قهرمانش خطاب كرده،
خانان راهزن و سلطان را.
و ليكن .... تاريخ لعنت كرده است،
خاقان دشمن خلق را...!
لاكن... تاريخ لعنت ائتميشدير
عصيرلردَن برى، بو يئرده
قارانليق ايشيقى بوغموشدور
سانكى اولادين هر آنا
آغالارا قول دوغموشدور.
اؤلولَر اوزَه ره آت قووان
دار آغاجى قوران هر سلطان
جاناوارجاسينا بوغدورموش
هر گوز اوستونده قاشين وار دييه نى
تخته چيخان شاهلار اودلاييب
قيزيل خرمنلرى، ائولرى
يئرينده اوتوران، باشقاسى
" عبرت اولسون" دييه دوشمانا
دونيانى بوياميش آل قانا
هر زامان قارانليق و قورخونج
زيندان آغيز آچميش دوستاغا
يخيب قوجامان شهرلرى
هر ئئريندن دوران بير آغا
صوفى دئميش: بوراخ دونيانى
قوى زنگين اولسون آخار ايرماق
چاى - چيمن، مشه ليك و اوتلاق
بو دونيا فانى دونيادير، ياخشى باخ
شاعير يالتاقلانميش سلطانا
دئميش: بوركون قيزيل گونشدير
گونش سونر سن سيز
سن سن جهانين ييه سى
اى يئرده تانرى نين كولگه سى!
موللا وكيل فيل ائله ميش ظاليمى
ائللرين جانينا، مالينا
دوياركن او آلچاق بو سوزلرى،
سوساميش خلقين قانينا
مؤرخ -" قهرمان " دئميشدير
يول كسن خانلارا، سلطانا
لاكن.... تاريخ لعنت ائتميشدير،
خلق دوشمانى اولان خاقانا...
از مجموعه شعر سحرلر ايشقلانير حبيب ساهر/ برگردان به فارسى: قهرمان قنبرى
