هر چهار نامزد تعهد خود را به ولی فقيه عنوان کرده اند. اين نامزدها نمی توانند متعهد به برقراری حقوق مردم باشند. به يمن مقاومت آنان که همواره حقوق حقه مردم را وجهه همت خود قرار داده اند، امروز رعايت حقوق بشرو کرامت انسان و حق حاکميت مردم بر سرنوشت خويش کلمات حقی شده اند که نامزد های "رياست جمهوری“ از آن مراد باطل مشروعيت گرفتن از مردم را می جويند. با تحريم گسترده "انتخابات" اين فرصت را از آنان بستانيم. امروز نظام حاکم بر ايران در سراشيبی سقوط است و توان و رمق کشور را با خود به ورطه نيستی می کشد. نبايد به کارگزاران ذوب شده در استبداد مطلقه در سراشيبی سقوط،امکان ادامه حيات نظام استبدادی را داد،تا با اين کار،خسارات سخت و جبران نا پذيری را به کشور تحميل نمايند. | |
ملت ايران
فرصت های“ انتخاباتی“ را که نظام، هر از چند گاهی تدارک می بيند، نمايش نيستند بلکه برنامه و دسيسه هائی هستند که قدرت بدستان آماده ميکنند وازمردم می خواهند که بازيگران آن باشند. می دانيد که اوضاع عمومی کشور دراين سی سال، روزانه و آشکارا به سوی وخامت رفته و می رود، همچنان که شمه ای ازآن را کانديداهای رياست جمهوری که خود، از کارگزاران اين نظام هستند، اين روزها بازگو می کنند. در محدوده اين نظام همه گونه رئيس جمهور از مکتبی تا اصول گرا و اصلاح طلب را مورد آزمايش و تجربه قرارداده ايم.به قول آقای اعلمی کانديدای رد صلاحيت شده برای مقام رياست جمهوری، جمعی سيصد نفری بر محور ولايت مطلقه فقيه اين دايره منحوس و ويرانگر قدرت را تشکيل داده اند و مردم را در آن به گروگان گرفته اند. در اين دوره، چهار نفر، يعنی آقايان ميرحسين موسوی، مهدی کروبی، محمود احمدی نژاد ومحسن رضايی از سوی شورای نگهبان منصوب نظام، دستچين شده اند تا مردم از ميان آنان کارگزار رهبر و تدارکاتچی مافياها را به اصطلاح برگزينند. اينان، همگی از ملتزمين به نظام ولايت مطلقه فقيه اند و در آنچه بر ايران و ايرانی،از نقض حقوق انسانی تا محروميت های اقتصادی و اجتماعی رفته و می رود دخيلند. تا زمانی که ولايت مطلقه يک فرد بر درايت يک ملت حاکم است و حفظ نظام اوجب واجبات می باشد و مصلحت نظام برحقوق مردم تقدم دارد، بهترين آدم را با حسن نيت کامل، به کار گزار ومجری منويات "رهبر" و تشکيلات مافيايی تبديل خواهد کرد.حال اينکه چهار نفر کانديدای موجود، همه به استناد سپردن التزام به ولايت فقيه، اجازه گذشتن از صافی شورای نگهبان را يافتند و هم خود اذعان دارند که حفظ نظام و اطاعت از رهبری از اولويت های آنان است. هر چهار تن هر کدام در مقطعی و به نحوی در طولانی کردن جنگ ودر نتيجه به بار آوردن افتضاحها (ايران گيت) و فسادهای بزرگ و ايجاد جو اختناق و تضييع حقوق و آزاديها و جنايتهای سياسی کم مانند (اعدام ها و ترورها) دخيل بوده اند.آيا دل خوش کردن به هريک از اين نامزدها، خود فريب دادن و فرار از مسئوليت نيست؟با باز آمدن آقای مير حسين موسوی به صحنه، دور گردون از نو شروع نشده است؟ تا کی بايد در دايره کمبودها و تورم و بيکاری و فساد و فشار ماند و دور زد؟ "دولتمردان" که خود را درمرکز اين دايره قرارداده اند، جز به حفظ نظام
نمی انديشند ومايلند ما مردم را مايه حفظ خويش در دايره قدرت قرار دهند. آنها انواع فشار و اجحاف وستمی را که بر مردم می رود را نه می بينند و نه حس می کنند، چون خود از مواهب رانت خواری بهره برده و می برند. چاره کار ونجات مردم از وضعيت خطير امروز ايران،برون رفتن از اين سياه چال ويران گر نظام حاکم است.
کشور ما دارای امکانات فراوان انسانی و طبيعی است. امکاناتی که با مديريت مردم سالار فضای رشد را می توانند ايجاد کنند. سرنوشت خود را تا کی می خواهيم به دست کسانی بسپاريم که در خدمت مافياها هستند؟
هم ميهنان عزيز
مسئوليت ايجاد نابسامانی ها را می توان به گردن زمامداران گذاشت، اما مسئوليت دوام آن و تن دادن به زندگی در منجلاب ناکاميها و کمبودها محققا بر گردن خود ما مردم است. بايد به مسئوليت خويش درقبال فسادهائی که زير چشم هايمان چون سرطان همه ابعاد زندگی ما را فرا می گيرند عمل کنيم. زيرا همه انسان ها مسئول سرنوشت خويشند. تغيير و تحول و به سامان آوردن نابسامانی ها را نمی توان از کسانی انتظار داشت که خود بانيان آنهايند. مسئوليت ايجاد تغيير و تحول از زندگی درخشونت و فقر و فساد به زيست در صلح و سلم اجتماعی و رشد، با خود ما مردم است. به همين دليل است که خداوند می فرمايد تا درخود تغيير ندهيد، تغييری در زندگی شما داده نخواهد شد. با در انتظارماندن، معجزه وتحولی صورت نمی گيرد. امروز کار بايسته بيرون رفتن از دايره مرگبار استبداد و گرفتن حق حاکميت و سرنوشت ايران بدست توانای ما مردم است.
هموطنان گرامي
با شرکت در"انتخابات" خود را شريک ايجاد نابسامانی ها و دوام اين نظام و ماندن درآن نکنيم. انتخاب واقعی ما بايستی نماندن در دور باطل استبداد و رها شدن از ولايت مطلقه زورگويان و زندگی شاد وسراسر اميد و بدست آوردن توانائی بنای حال و آينده ای در خور يک ملت مستقل و آزاد باشد.
فريب ظاهر حاکمان را نخوريم و حاضر نباشيم با لباس زهد و تقوا شب و روز به ما مردم دروغ گويند و باوعده های دروغين تکراری فريب دهند. کدام يک از اين نامزدها کوچکترين نقدی را به گذشته خود کرده و يا پذيرفته است تا بشود گفت که شايد از گذشته درس گرفته باشد؟ آيااگر چنين نقدی را بر گذشته خود در نظام ولايت فقيه می کرد صلاحيت او را تائيد می کردند؟هر چهار نامزد تعهد خود را به ولی فقيه عنوان کرده اند. اين نامزدها نمی توانند متعهد به برقراری حقوق مردم باشند. به يمن مقاومت آنان که همواره حقوق حقه مردم را وجهه همت خود قرار داده اند، امروز رعايت حقوق بشرو کرامت انسان و حق حاکميت مردم بر سرنوشت خويش کلمات حقی شده اند که نامزد های "رياست جمهوری“ از آن مراد باطل مشروعيت گرفتن از مردم را می جويند. با تحريم گسترده "انتخابات" اين فرصت را از آنان بستانيم. امروز نظام حاکم بر ايران در سراشيبی سقوط است و توان و رمق کشور را با خود به ورطه نيستی می کشد. نبايد به کارگزاران ذوب شده در استبداد مطلقه در سراشيبی سقوط،امکان ادامه حيات نظام استبدادی را داد،تا با اين کار،خسارات سخت و جبران نا پذيری را به کشور تحميل نمايند. هشدار که هر روز بقای اين رژيم مستبد،هستی وطن را به مخاطره می اندازد و از توانايی های مردم می کاهد.
زمان، زمان عمل به حقوق خويش است. نبايد ميان بد و بدتر اين نظام انتخاب کرد. انتخاب ميان خوب و خوبتر حق ما است. فضای عمل همه جنبشها و نيروهای آزادی خواه و مستقل که مدافع حقوق مردم هستند با نه گفتن به اين نظام بازتر می شود. ايران امروز از کادر های مجرب و معتقد به حق حاکميت مردم بر سرنوشت خويش به قدر کافی بر خوردار است. آنها می توانند ايران را در يک نظام مردم سالاربا مديريتی مردم سالارو مدافع حقوق همگان، اداره کنند. اين "انتخابات "رسوا را تحريم کنيم، به ولايت مطلقه استبداديان نه بگوييم و شب تاريک استبداد را کوتاه کنيم.
خرداد ۱۳۸۸
مجامع اسلامی ايرانيان
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
