در حالی که غارتگران اموال مردم و تجاوزگران به حقوق کارگران و زحمتکشان هر روز بیش از قبل از حمایت های قانونی و حقوقی برخوردار می شوند، مدافعان حقوق کارگران، زحمتکشان و حقوق بگیران و اقشار تحت ستم هر روز تحت فشارهای بیشتر قرار می گیرند، در دادگاه ها مورد بی احترامی و توهین قرار گیرند، به حبس های طولانی محکوم می شوند، در زندان از امکانات بهداشتی و درمانی محروم می شوند و یا مورد ضرب و شتم قرار می گیرند و…
اعتصاب غذای محمود بهشتی، سخنگوی کانون صنفی معلمان، در اعتراض به حکم غیرانسانی دادگاه، ضرب و شتم سعید مدنی در زندان گوهر دشت و زندانی شدن جعفرعظیم زاده از بارزترین نمونه های آن است که در ماه های اخیر رخ داده است. انگار این روال عادی محاکم حقوقی شده که خشن ترین و غیرانسانی ترین رفتارها با دزدان خرده پایی صورت گیرد که به خاطر گرسنگی، فقر و بیکاری و از سر استیصال دست به دزدی می زنند، با غارتگران و دزدان بزرگ اموال عمومی، در پناه قانون، با رافت و مهربانی رفتار شود و عدالت خواهانی مانند بهشتی، رسول بوداغی، بهنام ابراهیم زاده، محمود صالحی، جعفرعظیم زاده و… به جرم “به خطر انداختن امنیت ملی” به زندان های طویل المدت محکوم شوند و …
مردم آگاه ایران که به خوبی می دانند چه کسانی امینت ملی را به خطر می اندازند، می پرسند چرا در مظهر دادگاه ها، بی عدالتی جرم نیست اما عدالت خواهی جرم سنگینی است که شریف ترین انسان ها به خاطر آن باید چنین حبس های طولانی را تحمل کنند؟
رفع این فشارها، تامین سلامت و امنیت زندانیان سیاسی و آزادی بی قید و شرط تمام زندانیان سیاسی اولین گام برای اجرای عدالت است. این خواست نه فقط معلمان، بلکه کلیه زحمتکشان، مزد و حقوق بگیران است:
تا پیش از آنکه ضایعه دیگری مانند از کار افتادن کلیه های محمود صالحی و مرگ شاهرخ زمانی و… در زندان رخ نداده، باید به اجرای خواست های محمود بهشتی، معلم زندانی و سایر زندانیان سیاسی توجه شود.
کانون مدافعان حقوق کارگر
19آذر 1394
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
