باغ ما حاشیه ی چشمه ی عشق، دامنه ی تپه ی نور
روی_ یک خاک_ بلور، ز غباری و سیه دودی دور
باغ ما، جای گره خوردن_ احساس و نیاز
باغ ما "نقطه ی" برخورد_ لب و دیده ی باز
"گوشه ای" بهر تماشای گل_ کوکب و ناز
باغ ما "مرکز"_ "دایره ی" خلوت_ جانان بود
باغ ما، چون "هرم"_ میوه درختان بود
باغ ما "قاعده ی" عطر_ بسا بستان بود
باغ ما روزنه ای سوی فضاهای بهشتی_ زمان بود
باغ ما، "زاویه ی" اهل_ طرب، حوری و غلمان بود
باغ ما نادره ای، بر همه "قطر" و به هر "قوس"_ جهان بود
تک و بیتا، به همه "طول" و به هر "عرض"_ مکان بود
باغ ما... : دکتر منوچهر سعادت نوری
با الهام از گفته های شیوا و دلنشین_ ادبی، فلسفی و هندسی_ زنده یاد سهراب سپهری پیرامون_ "باغ ما" در سروده ی صداي پای آب
مجموعه ی گٔل غنچههای پندار
http://saadatnoury.blogspot.ca/
آرشيو مقالات و سروده ها
http://asre-nou.net/php/ar_author.php?authnr=1023