درهم‌تنیدگیِ ادبیات و پزشکی گذشته‌ای به درازای تاریخ ایران دارد. پیشینه‌ی این پدیده به سپیده‌دم تاریخ و زمانی باز می‌گردد که جادوگران، دستی در درمان بیماران و دستی دیگر در سرودنِ نیایش‌ها و سروده‌های آئینی داشتند. بدین‌گونه می‌توان جای پای ادیبانِ طبیب و پزشکانِ چامه‌سرا را در سرتاسر تاریخِ این سرزمین پی‌گرفت.
محسن بنائی در این سخنرانی گذری دارد بر جایگاه ادبیات در پزشکی ایران، با نگاهی ویژه به عصر طلائی فرهنگ و دانش در سده‌های سوم تا پنجم هجری، و چهره‌های درخشانی که در کنار درمان و مداوای بیماران، چشمی نیز به شعر و ادب داشتند و گاه یافته‌های علمی خود را با کلام آهنگین جاودانه می‌کردند.
زمان: شنبه ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۹
مکان: کتابِ‌فروغ، Jahnstr. 24, 50676 Köln
ورودیه: ۳ یورو
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
