به ح. ع. ع. ز. م
آسمان
بیابان هایش را می شمارد
بیابان
شن هایش را
شن
سفرهایش را
می شمارد زندگی تخم هایش را
مرگ جوجه هایش را می شمارد
یک صفرهایش را
صفر بیهودگی هایش را
می شمارد
می شمارد
به قندهار
یا هار می شوم
یا رگباری از خون
خرمنِ باروت را
خمیر می کند
کدام کشتزار
زمینِ من مین گذاری شده
نه شکوفه نه میوه
نه تکان نه پرسش
چاهی در گلویم
زوزه می کشد
نارنجکی گیج
پرت کرده اند تویِ حواسم
به سارا و سحر زرهی
صدایِ سفیدِ خرس
شماله کشید از قطب
فتاد زلزله در یخسار
جنوب جنون لرزید
شماله کشید از قطب
شهابِ هراس و جُوع
شماتتِ یأسِ وحش
فغانِ برودت سوز
فتاد زلزله در یَخسار
رمید برکت از اقیانوس
شکست باله ی پنگوئن
نهنگ سینه به خَریَخ کوفت
جنوبِ جنون لرزید
زمین به گردشِ خود شک کرد
کشید زوزه طبیعت باز:
کسی دعایِ مرا دزدید
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
