با درود‌های فراوان
به کنفدراسیون بین الملی کارگران ITUC
امسال نیز همانند چند سال گذشته به دلایل مختلف نتوانستیم در آن اجلاس شرکت کنیم. در همین جا از دعوت شما برای شرکت در اجلاس سالانه آن نهاد تشکر می‌کنیم.
جهت اطلاع لازم است بدانید که همان گونه که در سال‌های قبل پیام خود را به آن اجلاس فرستادیم متاسفانه فعالان کارگری و نمایندگان مستقل نهاد‌های کارگری هم چنان تحت تعقیب‌اند و یا زندان‌های طویل المدت را از سر می‌گذرانند.
در این راستا علاوه بر زندانیان قبلی در آستانه برگزاری جشن‌های روز کارگر امسال آقایان محمود صالحی از فعالان کارگری خباز- آقای ابراهیم مددی و داود رضوی از فعالان سندیکای شرکت واحد … و آقای عثمان اسماعیلی یکی دیگر از فعالان کارگری بازداشت شدند که برای هر کدام پرونده‌هایی در جریان است. ( لازم به ذکر است که این دوستان بعد از دوره بازداشت ۲۰ روزه آزاد شده اند) علاوه بر آنها آقایان پدرام نصرالهی ، کوروش بخشنده ، فردین میرکی نیز بازداشت و برای هر کدام پرونده ایی تشکیل شده است. آقای یدی صمدی و اسماعیل شبانی نیز هر کدام به ۵ ماه زندان و ۳۰ ضربه شلاق به خاطر فعالیت کارگری در اتحادیه خبازان محکوم شده‌اند. هم چنین کارگران معترض چادرملو نیز به حکم های شلاق محکوم شده اند. علاوه بر آن جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی از فعالان کارگری به ترتیب به ۶ سال و ۳ سال زندان محکوم شده‌اند.
لیست بلند بالای دستگیری و محکومیت فعالان کارگری به همین جا ختم نشده و شاهپور احسانی راد نماینده کارگران پروفیل ساوه نیز بازداشت شده است. این کارگران به خاطر دریافت نکردن ۴ ماه حقوق دست به اعتصاب زده بودند. آقای جعفر عظیم زاده نیز به دلیل همراهی با خانواده‌ی ایشان بازداشت شده اند.
این امر در حالی است که در سال گذشته بیش از ۲۰۰۰ اعتراض ثبت شده کارگران و معلمان و پرستاران در برابر عدم دریافت حقوق و یا اخراج‌های بی رویه و تبعیض و سایر موارد صورت گرفته است.. کارگران قطار شهری اهواز بیش از ۷ ماه است که حقوق‌های خود را دریافت نکرده‌اند و این عدم پرداخت حقوق به امری عادی در موسسات اقتصادی تبدیل شده است.
هم چنین تحمیل حداقل حقوق ۷۱۲ هزار تومانی ( ۲۱۰ دلار ) در ماه بصورت رسمی فقر و گرسنگی را برای خانواده‌های کارگری تحمیل کرده است، این در حالی است که خط فقر در ایران حداقل ۳،۴۰۰،۰۰۰ هزار تومان ( ۱۰۰۰ دلار ) است.
کلیه این امور سبب شده است تا کارگران در حالی که در سخت‌ترین شرایط زندگی به سر می‌برند ازداشتن تشکل‌های مستقل و نمایندگان واقعی خود محروم هستند و در نتیجه کارگران ایران به یکی از محروم ترین کارگران جهان تبدیل شده‌اند.
ما از هم طبقه‌ای‌های خود در اجلاس جهانی سازمان کار انتظار داریم تا از ورود نمایندگان دولتی و نمایندگان دروغین کارگران در آن اجلاس جلوگیری کرده و با تصویب پاراگرافی مخصوص به وضعیت کارگران در ایران ، به خصوص زندانیان کارگری رسیدگی کنند.
ما همچنین همبستگی خود را با مبارزات کارگران سراسر جهان برای احقاق حقوق خودشان اعلام می‌داریم و از همین جا یاد آور می‌شویم که کارگران جهان باید در برابر نظام سرمایه‌داری حاکم بر جهان که هر روز حلقه فشار بر کارگران را در سراسر جهان تنگ‌تر می‌کنند ، یکپارچه عمل کرده و بر وحدت خود پافشاری کنند.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
