«
رها اعتمادی» مستندساز و ترانه‌سرا و «بابک سعیدی» آهنگساز، در برنامه‌ای با عنوان «شب ترانه» که عصر روز هشتم و دهم ماه مه سال جاری (۲۰۱۵ میلادی) در دو شهر استکهلم و گوتنبرگ سوئد برگزار می‌شود، یک برنامه مشترک شعرخوانی و ترانه‌خوانی خواهند داشت.
در این برنامه که به همت تئاتر ملی سوئد برگزار می‌شود، نگار زراسی، خواننده جوان ایرانی - سوئدی نیز شعری از رها اعتمادی را با آهنگ بابک سعیدی اجرا می‌کند.
بابک سعیدی در سال‌های اخیر بیش از هر ترانه‌سرای دیگر با رها اعتمادی همکاری داشته است. او هربار پس از ساختن آهنگ برای ترانه‌های این ترانه‌سرا، آنها را به عنوان «پیش‌نمونه» برای خوانندگان مورد نظرش اجرا کرده است و در نظر دارد تا در برنامه «شب ترانه» نیز شماری از آنها را با صدا و شیوه دلخواه خود بخواند.
به گفته رها اعتمادی، اجرای برنامه به صورتی است که گاه دکلمه و بخشی از آواز با هم تلفیق می‌شوند. یعنی ممکن است که وی به عنوان نمونه، ترانه «حس مبهم» گوگوش را دکلمه کند و بابک سعیدی تنها ترجیع بند آن را بخواند. یا این آهنگساز ترانه‌ای را به طور کامل بخواند و رها اعتمادی تنها بخشی از شعر آن را دکلمه کند.
در «شب ترانه»، چند ترانه جدید نیز با حضور گروه نوازنده برای نخستین‌بار عرضه می‌شود که برخی از آنها از وجوه طنزآلود برخوردارند.
رها اعتمادی با اشاره به اینکه برنامه «شب ترانه» تلاشی است برای ارتباط با علاقه مندان ترانه و آواز، می‌گوید: «قالب‌های شبیه اما متفاوت با این برنامه ، پیش از این نیز در خارج از کشور اجرا شده است؛ مثلاً آقای شهیار قنبری (خواننده، ترانه سرا و آهنگساز) با آرمیک (نوازنده گیتار) برنامه‌هایی را اجرا کرده‌اند. آقای احمد مسعود نیز مدتی در زمینه دکلمه ترانه‌ها در کاباره تهران - لس‌آنجلس فعالیت کرده است که خود من هم با آنها همکاری داشتم.»
او با اشاره به اینکه برایش مهم بوده است تا این ترانه ها را با حس‌های شخصی که موقع سرودن آنها داشته است دکلمه کند می‌گوید: «دوستی پیشنهاد داد این ایده را روی صحنه اجرا کنیم؛ چیزی شبیه شب شعر. کم‌کم این ایده پرورش پیدا کرد و من و بابک سعیدی فکر کردیم من در دکلمه ترانه‌ها به دنبال بیان حس‌های درونی خودم باشم و او با خواندن به شیوه دلخواه خودش روی آهنگ‌هایی که ساخته است، نوعی متفاوت از بیان هنری را تجربه کند.»
گروه برگزارکننده «شب ترانه» تلاش دارد در یک برنامه هم شاد، هم رمانتیک و نوستالژیک، فاصله خود را با مخاطب کم کند. شعرخوانی، سخنان فی‌البداهه و نوازندگی شاید فرصتی را به وجود بیاورد تا مخاطب بتواند از یک بیان هنری به بیان هنری دیگر سفر کند و به واسطه «شعرخوانیِ ترانه سرا» با خلق یک «ترانه»، و با حضور آهنگساز و خوانندگی او، به طور غیر مستقیم با «روند خلق ملودی» آشنا شود.
به عقیده رها اعتمادی، در کارهای گروهی مانند فیلمسازی و آهنگسازی، «رابطه دوستانه» و «همکاری‌های مداوم» باعث می شود تا ایده‌های جدید شکل بگیرند، پرورش پیدا کنند و به مرحله اجرا برسند.
این هنرمند جوان که تا امروز با خوانندگانی چون گوگوش و ابی همکاری داشته، با تاکید بر اینکه ایرانیان برون‌مرز آثار درخشانی تا به امروز خلق کرده‌اند معتقد است: «تداوم این خلاقیت در هنرهای گروهی، وابسته به همکاری‌های مداوم و مستمر، ایده های مشترک و آزمون و خطاهای گروهی است. در خارج از ایران لازم هست که این کارهای گروهی و البته مستمر در زمینه موسیقی بیشتر شود. اگر یک گروه هنری موفق هستند، ایده‌های‌شان تنها در جلسات رسمی شکوفا نشده، بلکه در روابط گسترده، بحث‌ها، سفرها، شب‌نشینی‌ها، رفاقت‌ها و کارهای مستمر رشد کرده و پخته شده است.»
رها اعتمادی درباره مشکلات کار در خارج از کشور می‌گوید: «هنرمندان داخل، اعم از ترانه‌سرا و آهنگساز در داخل ایران در تنگنای سانسور و گرفتن مجوز و حواشی هستند. هنرمندان خارج از کشور آزادند اما تنگناهای اقتصای مانع اجرای ایده‌های آنها می‌شود. در ایران کافی است تا یک ترانه‌سرا، خواننده و آهنگساز تصمیم بگیرد تا شبی مانند "شب ترانه" را برگزار کند. تحقق این ایده حتی اگر هنرمند در تنگنای اقتصادی باشد، با همان گروه دوستان همکار ممکن است. در خارج از کشور اما این کار آسان نیست. چون هنرمندان برون‌مرزی در کشورهای مختلف پراکنده‌اند و رفع این فاصله حتی با وجود دوستی و رفاقت، فقط با داشتن امکانات اقتصادی ممکن است.»
رها اعتمادی، بابک سعیدی و نگار زراسی را گروه نوازندگی شاپور باستان‌سیر (سرپرست گروه) در استکهلم، با نوازندگی رامین یوسفی (گیتار باس)، مارسلا نونز (درامز و پرکاشن)، هانا (ویلن سل) و امید مظلوم (گیتار) آنان را همراهی خواهد کرد. سروش عمومی نوازنده فلوت و پرکاشن نیز از لندن همراه این گروه خواهد بود.
در همین زمینه:
http://news.gooya.com/
