حضور تیم فوتبال ایران در مسابقات جام ملتهای آسیا در استرالیا و بهره برداری جمهوری اسلامی از " عرق ملی " مردم جهت تثبیت هر چه بیشتر خود ، باعث شد تا اوضاع نابسامان جامعه (شرایط اسفبار پناهنده گان همراه با کودکانشان در کمپ ها ، هویت یابی و شور و شوق جوانانی که خارج از ایران بزرگ شده اند ، هیجان کاذب خیل جوانانی که در این چند ساله اخیر و برای فرار از معضلات غالب در جامعه ایران همچون بیکاری ، فقر ، اعتیاد و برای زندگی بهتر با قبول خطرات دهشتناک وارد استرالیا شده اند ، رعب و وحشتی که مردم برای رفت و آمد به سرزمین مادریشان دارند ، افت معترضین ، رکود و بی تفاوتی ایرانیان ساکن در اینجا به جنایات 36 ساله رژیم ) پیش چشمم رژه بروند . هر چند مسایل مطرح شده نیاز به تحقیق پیرامون موضوع پناهنده گی ، مسایل تاریخی ،فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی دارد، اما مسئله این نوشته نه برسی عمیق معضلات فوق که کار متخصّصان است بلکه بیشتر حاشیه و عکس العمل سطحی کسانی است که در این آشفته بازار توده وار در استرالیا به دنبال کسب هویت ملی میگردند ، غافل از اینکه هویت ملی با برافراشتن پرچم رژیم اسلامی تامین نمیشود .
حاکمان جمهوری اسلامی با وجود اینکه دهها تن از ورزشکاران ملی را در دهه شصت اعدام کردند، ولی تا اواسط دهه 60 برای ورزش و مخصوصا فوتبال اصلا ارزشی قایل نبودند ، رونده فوتبال هنگامی تغییر کرد که تماشاچیان پس از بازی فوتبال در اعتراض چند اتوبوس شرکت واحد را به آتش کشاندند و این سر آغاز تازه ای شد برای کنترل فوتبال و طرفدارانش سپس دولتمردان تازه به قدرت رسیده تیمهای فوتبال را تحت مدیریت پاسداران و شرکتهای وابسته قرار دادند ، روند ویرانی فوتبال تا جای پیش رفته که در فصل گذشته در معروفترین مسابقات بین استقلال و پرسپولیس حدود 20 هزار تن حضور پیدا نمودن و به عینی مردم آگاهانه از تماشای فوتبال خود ساخت پاسداران فاصله گرفته اند .
رژیم در تمام طول عمر خود همواره سعی کرده با ایجاد ترور و تهدید و استفاده از نقش بازها و تعزیه گردانانش ایرانیان خارج کشور را مهار و زیر سلطه خود داشته باشد ، رژیم اسلامی زیر پوشش نوعی هم گرایی ملی ، تهییج احساسات مذهبی ، سنتی و فرهنگی از کلیه امکانات تبلیغاتی خود همچون هفته نامه ها ، رادیوها ، مساجد ، بعضی از فروشگاههای و چلوکبابی ها استفاده کرده و اقدام به برگذاری مراسم عاشورا ، روضه خوانی و نذری در مساجد ، مداحی و دعا و ثنا گویی گرقته تا شام برای عید نوروز به همراه شومن و ارکستر و صندوق مثلا انتخابات می کند . بی گمان تلاش رژیم برای گرم کردن فضای پیرامون بازیهای آسیایی جهت تثبیت تمایلات سیاسی خود در خارج از ایران می باشد .
وقایع تاریخی را نمی توان فارغ از روابط نیروها و اثر آنها در تحولات اجتماعی به بررسی نشست ، یکی از معیارهای پایه ای به دور از درست یا نادرست بودن هر اندیشه و عمل تاریخی تحقیق و پژوهش آنها در زمان وقوع شان می باشد ، داوری هر واقعه تاریخی بدون اندیشه و سبک و سنگین کردنش گمراه کننده است ، داد و ستد سیاست و ورزش از قدیم الایام رابطه اندام وار داشته اند و ننگ هماغوشی سیاست و ورزش توسط نژاد پرستی و خود شیفتگی ایتالیا ی موسولینی و آلمان هیتلری بود که دستاویزی شد برای تسخیر ورزشگاه و تبدیل زمین فوتبال به جولان گاهی برای عرصه پیروزی فاشیسم و نازیسم .
در تمام جهان مسابقات بین المللی از هیجان و شور خاصی برخوردار است ، ولی واقعیت آن است که این مسابقات در چارچوب پوشیده و پنهان روابط دولتها ست و رقابت بین تیمها ی ورزشی متاثر از پیش زمینه های تاریخی، سیاسی و اقتصادی حاکم بر سیستم سرمایه داری است در واقع تیم ملی فوتبال هر کشوری آگاهانه یا نا آگاهانه اگر آیینه تمام نمای قدرت حاکمه نباشد اما بازتاب ادامه تمایلات و خواسته های نظام مسلط بر کشورش هست .
بی تردید زور گویان و مستبدین رژیم اسلامی با استفاده از کلیه امکاناتی که در استرالیا دارند و با استفاده از کارناوال های رسمی و غیر رسمی که در اینجا تدارک دیده اند ، سعی می کنند از احساسات ملی ، حضور آگاهانه و نا آگاهانه مردم در ورزشگاه ها جهت مشروعیت سیاسی خود بهره برداری کنند و با این روش صدای آزادیخواهان در بند و خونهای ریخته شده را خاموش و تحقیر نمایند ، بی جهت نیست که با بیش از سه دهه استبداد، حاکمان اسلامی سمبه پر زور دارند و می توانند پرچم اسلام شان را در استرالیا علم کنند. آیا می شود گفت : که این نشان از بیخبری و بی ارزشی عدالت، نزد ایرانیان دارد ؟
میترا محمودی – سیدنی استرالیا
2015/1/8
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
